Νομολογία - Υπαγωγή στο Ν. 3869/2010 υπερχρεωμένου δανειολήπτη

Με την υπ' αριθμ. 48/2013 απόφαση του Ειρηνοδικείου Κομοτηνής υπήχθη στη διαδικασία του Ν. 3869/2010 υπερχρεωμένος δανειολήπτης .Παρατίθεται το κείμενο της απόφασης :

Αριθμός 48/2013

ΤΟ ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΕΙΟ ΚΟΜΟΤΗΝΗΣ

Διαδικασία Εκούσιας Δικαιοδοσίας

Συγκροτήθηκε από την Ειρηνοδίκη Κομοτηνής Σμαράγδα Μπραντζουκάκη με την παρουσία του Γραμματέως Δημητρίου Μερκούρη .

Συνεδρίασε,  δημόσια, στο ακροατήριό του, την 4^η Φεβρουαρίου 2013, για να δικάσει την υπόθεση :

ΤΟΥ ΑΙΤΟΥΝΤΟΣ : Του Γ. Β. του Γ. , κατοίκου Κομοτηνής , οδός ............., ο οποίος εμφανίστηκε με την πληρεξούσια δικηγόρο του Ιουλία Μυλωνά,που κατέθεσε στην έδρα έγγραφο σημείωμα προτάσεων.

ΤΩΝ ΚΑΘ’ ΩΝ ΜΕΤΕΧΟΥΣΩΝ ΣΤΗ ΔΙΚΗ ΠΙΣΤΩΤΡΙΩΝ :

1. Εταιρείας με την επωνυμία «...............» , που εδρεύει στην Αθήνα , Λεωφόρος Αλεξάνδρας αρ. 170 και εκπροσωπείται νόμιμα και στη δίκη δεν εμφανίστηκε  νόμιμος εκπρόσωπός της ούτε εκπροσωπήθηκε από πληρεξούσιο δικηγόρο.

2. Εταιρεία με την επωνυμία «........» , που εδρεύει στην Αθήνα , οδός Σταδίου αρ. 40 και εκπροσωπείται νόμιμα και στη δίκη εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο της ............... , ο οποίος κατέθεσε στην έδρα έγγραφο σημείωμα προτάσεων.

3. Εταιρεία με την επωνυμία «..............»,  που εδρεύει στην Αθήνα  , Λεωφόρο Αμαλίας αρ. 20 και Σουρή αρ. 5, και εκπροσωπείται νόμιμα και στη δίκη δεν αμεφανίσθηκε νόμιμος εκπρόσωπός της ούτε εκπροσωπήθηκε από πληρεξούσιο δικηγόρο.

4. Εταιρεία με την επωνυμία «............. Ανώνυμη Εταιρεία» , που εδρεύει στην Αθήνα , οδός Όθωνος αρ. 8, όπως νόμιμα εκπροσωπείται , η οποία εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσια δικηγόρο της ................. , η οποία κατέθεσε έγγραφο σημείωμα προτάσεων .

5. Εταιρεία με την επωνυμία «...............» , που εδρεύει στο Μοσχάτο Αττικής , οδός Πειραιώς αρ. 74 και εκπροσωπείται νόμιμα και στη δίκη εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο της ..............., ο οποίος κατέθεσε στην έδρα έγγραφο σημείωμα προτάσεων.

6. Εταιρεία με την επωνυμία «..............», που εδρεύει στην Αθήνα , Λ. Μεσογείων αρ. 109-111, όπως νόμιμα εκπροσωπείται, η οποία εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσια δικηγόρο της .......... , η οποία κατέθεσε έγγραφο σημείωμα προτάσεων.

Ο αιτών με την από 01.06.2012 και με αριθμ. εκθ. κατ. Ε52/01.06.2012 αίτησή του , που απευθύνεται στο Δικαστήριο αυτό, ζητά να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στην αίτησή του.

Για τη συζήτηση της παραπάνω αίτησης ορίσθηκε δικάσιμος η 19-11-2012 και μετά από μία αναβολή αυτή που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας .

Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης η πληρεξούσια δικηγόρος του αιτούντος ανέπτυξε και προφορικά τους ισχυρισμούς της και ζήτησε να γίνουν δεκτοί.

Ακολούθησε η συζήτηση όπως σημειώνεται στα πρακτικά.

    ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ – ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

Ο αιτών επικαλούμενος με την αίτησή του , ότι, έχει περιέλθει σε μόνιμη αδυναμία πληρωμής ληξιπρόθεσμων χρηματικών οφειλών του , ζητεί τη διευθέτησή τους από το δικαστήριο κατά το προτεινόμενο από αυτόν σχέδιο , ώστε να επέλθει η μερική απαλλαγή του από κάθε τυχόν υφιστάμενο υπόλοιπο χρεών του έναντι των πιστωτών του , που περιλαμβάνονται στην υποβληθείσα από αυτόν κατάσταση.

Η αίτηση εισάγεται αρμοδίως και παραδεκτώς ενώπιον του δικαστηρίου τούτου της περιφέρειας της κατοικίας του

αιτούντος , κατά τη διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας

2^ο φύλλο της με αριθμ. 48/2013 απόφασης του Ειρηνοδικείου Κομοτηνής

(αρθρ. 3 ν. 3869/10). Για το παραδεκτό της έχει προσκομισθεί νομίμως , η βεβαίωση η προβλεπόμενη από το άρθρο 2 παρ. 2 ν. 3869/2010 , περί αποτυχίας της απόπειρας εξώδικου συμβιβασμού (βλ. την από 6-6-2012 βεβαίωση της δικηγόρου, Ροδόπης, Ιουλίας Μυλωνά) και υπεύθυνη δήλωση του αιτούντος για την ορθότητα και πληρότητα των καταστάσεων : α) της περιουσίας του και των εισοδημάτων του ιδίου και της συζύγου του, β) των πιστωτών του και των απαιτήσεών τους κατά κεφάλαιο, τόκους και έξοδα, καθώς και για τις μεταβιβάσεις εμπραγμάτων δικαιωμάτων επί ακινήτων του, κατά την τελευταία τριετία.

Περαιτέρω, από την αυτεπάγγελτη έρευνα του δικαστηρίου στα τηρούμενα αρχεία του , προέκυψε ότι δεν εκκρεμεί άλλη σχετική αίτηση του αιτούντος , ούτε έχει εκδοθεί προγενεστέρως απόφαση για τη διευθέτηση των οφειλών του με απαλλαγή του από υπόλοιπα χρεών αρθρ. 13 παρ. 2 ν. 3869/10). Η αίτηση , στην οποία περιλαμβάνονται τα στοιχεία του άρθρου 4 παρ. 1 ν. 3869/10, είναι ορισμένη , ............................και νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 8, 9 και 11 του ιδίου νόμου. Εφόσον δε, δεν επιτεύχθηκε συμβιβασμός μεταξύ του αιτούντος και των πιστωτών του, πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω κατ’ ουσία, παρά την ερημοδικία της πρώτης (1^ης) και τρίτης (3^ης ) των καθ’ ων , οι οποίες κλητεύθηκαν νομίμως για τη σημερινή, μετ’ αναβολήν εκ του πινακίου δικάσιμο (βλ. υπ’ αριθμ. 2851 και 2856/19-6-2012 εκθέσεις επιδόσεως της δικαστικής επιμελήτριας του Πρωτοδικείου Αθηνών Ε.Π.) , κατά την εκφώνηση της υποθέσεως όμως στη σειρά της από το οικείο πινάκιο , δεν παραστάθηκαν νόμιμα αρθρ. 754 παρ. 2 ΚΠολ) .

Από την επ’ ακροατηρίου ένορκη κατάθεσης της μάρτυρος του αιτούντος που περιέχεται στα ταυτάριθμα με την παρούσα απόφαση πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης του δικαστηρίου τούτου , τα νομίμως μετ’ επικλήσεως προσκομισθέντα έγγραφα , τους εκατέρωθεν ισχυρισμούς και ομολογίες και την εν γένει συζήτηση της υπόθεσης προέκυψαν τα ακόλουθα : Ο αιτών, Β. Γ. του Γ., κάτοικος Κομοτηνής , ετών 30, εργάζεται από το έτος 2003, ως επαγγελματίας οπλίτης. Οι μηνιαίες του αποδοχές ανέρχονται στα 1.000 ευρώ περίπου το μήνα (βλ. την από Ιούνιος 2012 αναλυτική κατάσταση μισθοδοσίας ΓΕΣ – Δ/νση Οικονομικού Ο.Λ.ΚΕ.Σ.). Από το έτος 2011 και μετά έχει περιέλθει σε μόνιμη και διαρκή αδυναμία να πληρώσει τις ληξιπρόθεσμες οφειλές του . Πιστωτές του είναι οι : 1) Τράπεζα ....... 2) ..... BANK , 3) Τράπεζα .... , 4) ......., 5) ....BANK, και  6) ...... BANK, το δε ύψος των χρεών του προς αυτές , ανέρχεται σε 7.925,47 (ευρώ πλην της απαίτησης από εγγύηση ) για την 1^η , σε 13.515,58 ευρώ για τη 2^η, σε 3.607,76€ για την 3^η, σε 3.857,11 ευρώ για την 4^η , σε 1.834,27€ για την 5^η και σε 7.545, 64 ευρώ για την 6^η . Επομένως,  το συνολικό ύψος των οφειλών του προς αυτούς ανέρχεται σε 38.285,83 ευρώ . Ο αιτών, όπως προελέχθη είναι επαγγελματίας οπλίτης και λαμβάνει , μαζί με την παρακράτηση για τη ....... τράπεζα , ποσόν 1.000

3^ο φύλλο της υπ’ αριθμ. 48/2013 απόφασης του Ειρηνοδικείου Κομοτηνής

ευρώ , περίπου το μήνα, καθαρά. Είναι έγγαμος , χωρίς τέκνα . Η σύζυγός του επίσης εργάζεται ως επαγγελματίας οπλίτης , με μηνιαίο μισθό γύρω στα 850 ευρώ το μήνα . Δεν διαθέτουν ακίνητη περιουσία , το δε αυτοκίνητο του αιτούντος , μάρκας ...... , τύπου ......., 1800 κυβ. , έτους α’ κυκλοφορίας 2008 , έχει αγοραστεί με δάνειο από την πιστώτρια ..... BANK , η οποία διατηρεί και την κυριότητά του , μέχρι την αποπληρωμή του τιμήματος. Αν ληφθεί υπόψη ότι οι μηνιαίες βιοτικές ανάγκες του ζεύγους καλύπτονται με ποσόν 1.200 ευρώ περίπου και σ’ αυτά η σύζυγος συνεισφέρει το ποσόν των 850 ευρώ , απομένει προς κάλυψη από το μισθό του αιτούντος για την προαναφερόμενη αιτία, ποσόν 350 ευρώ. Συνεπώς, ο ανωτέρω , μπορεί να καταβάλει μηνιαίως προς τους καθ’ ων πιστωτές του, τουλάχιστον ποσόν 600 ευρώ , συμμέτρως διανεμόμενο μεταξύ τους . ειδικότερα, στην πιστώτρια του, «Τράπεζα Κύπρου , για τις οφειλές του, ως πρωτοφειλέτης, ο αιτών πρέπει να καταβάλει 124,20 ευρώ το μήνα , στην «.... BANK» , ποσόν 211,82 ευρώ το μήνα , στην «Τράπεζα .....» , ποσόν 56,53 ευρώ το μήνα , στην «.....BANK» , ποσόν 60,45 ευρώ, το μήνα, στην «.....BANK»  ποσόν 24,75 ευρώ, το μήνα, και στη «.....BANK» ποσόν 118,25 ευρώ το μήνα.

Σύμφωνα με τα ανωτέρω, αφού απορριφθούν ως αβάσιμες ουσία οι προταθείσες από τις μετέχουσες στη δίκη πιστώτριες , ενστάσεις, θα πρέπει η αίτηση να γίνει δεκτή εν μέρει , ως εν μέρει βάσιμη και στην ουσία και να ρυθμιστούν οι οφειλές του αιτούντος , κατά το διατακτικό. Η απαλλαγή του άνω , από κάθε τυχόν υφιστάμενο υπόλοιπο χρεών του έναντι των δανειστών του , που περιλαμβάνονται στην εμπεριεχόμενη στην αίτησή του κατάσταση , θα επέλθει κατά το νόμο (άρθρ. 11 παρ. 1ν. 3869/10) , υπό τον όρο της κανονικής εκτέλεσης των υποχρεώσεών του , οι οποίες προβλέπονται από τη ρύθμιση για μηνιαίες καταβολές , επί μία τετραετία.

Δικαστικά έξοδα δεν επιδικάζονται κατ’ άρθρ. 8 παρ. 6 του ν. 3869/10.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

ΔΙΚΑΖΕΙ ερήμην της πρώτης και τρίτης των καθ’ ων και αντιμωλία των λοιπών διαδίκων.

ΔΕΧΕΤΑΙ εν μέρει την αίτηση.

ΚΑΘΟΡΙΖΕΙ τις μηνιαίες επί μία τετραετία καταβολές του αιτούντος προς τους πιστωτές του , σε 600 ευρώ , συμμέτρως διανεμόμενες μεταξύ τους , όπως ειδικότερα προσδιορίζεται στο σκεπτικό, οι οποίες θα καταβάλλονται μέσα στο πρώτο τριήμερο κάθε μηνός , αρχής γενομένης από τον τρίτο μετά τη δημοσίευση της απόφασης μήνα.

ΚΡΙΘΗΚΕ , αποφασίσθηκε και δημοσιεύτηκε στην Κομοτηνή, σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση , στο ακροατήριό του , στις 15 Μαρτίου 2013, ενώ απουσίαζαν οι διάδικοι και οι πληρεξούσιοι δικηγόροι αυτών.

   Η Ειρηνοδίκης                         Ο Γραμματέας                                        

                                   

Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΕΚΚΑΘΑΡΙΣΤΗ ΣΤΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΤΟΥ Ν. 3869/210

Στο άρθρο 9 παρ. 1 του Ν. 3869/2010 ορίζεται οτι :
"  Εφόσον υπάρχει ρευστοποιήσιμη περιουσία, η εκποίηση της οποίας κρίνεται απαραίτητη για την ικανοποίηση των πιστωτών, ή όταν το δικαστήριο κρίνει αναγκαίο να παρακολουθήσει και να υποβοηθήσει την εκτέλεση των όρων ρύθμισης των οφειλών για την απαλλαγή του οφειλέτη από τα χρέη ή την εξασφάλιση των συμφερόντων των πιστωτών, ορίζεται εκκαθαριστής. Εκκαθαριστής μπορεί να ορίζεται το πρόσωπο που προτείνουν πιστωτές οι οποίοι αντιπροσωπεύουν την πλειοψηφία των πιστώσεων ή πρόσωπο από τον κατάλογο των πραγματογνωμόνων που προβλέπεται στο άρθρο 371 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας.
     Έργο του εκκαθαριστή είναι αυτό που προσδιορίζεται ειδικά με την απόφαση του διορισμού του και, σε κάθε περίπτωση, η διαχείριση της περιουσίας του οφειλέτη, η διασφάλιση της σε όλο το νόμιμο ύψος της χάριν των πιστωτών, η πρόσφορη εκποίηση της, η προνομιακή ικανοποίηση των πιστωτών που έχουν εμπράγματη ασφάλεια στο εκποιούμενο πράγμα και η σύμμετρη ικανοποίηση των ανέγγυων πιστωτών. Οι διατάξεις του Πτωχευτικού Κώδικα περί συνδίκου εφαρμόζονται αναλόγως και στον εκκαθαριστή ."
   Σύμφωνα με τα οριζόμενα λοιπόν στον Ν. 3869/2010 ο εκκαθαριστής , εφόσον αποδεχθεί το διορισμό του, αναλαμβάνει να διεκπεραιώσει το έργο που ειδικά ορίζεται στην απόφαση που τον διορίζει.
     Για τον εκκαθαριστή εφαρμόζονται αναλόγως οι διατάξεις περί συνδίκου, αποτελεί δηλαδή πρόσωπο που ασκεί δημόσιο λειτούργημα . Τα καθήκοντα του εκκαθαριστή καθορίζονται αποκλειστικά από την απόφαση που τον διορίζει και μόνο αν δεν ορίζεται κάτι,  αναλογικά εφαρμόζονται οι διατάξεις του Πτωχευτικού Κώδικα σύμφωνα με τα άρθρα 9 παρ. 1 και 15 Ν. 3869/2010.
      Ο εκκαθαριστής λοιπόν εφαρμόζει κατά γράμμα την απόφαση που τον διορίζει και οφείλει να διαπιστώσει αρχικώς αν η περιουσία του οφειλέτη είναι υπαρκτή και αν ταυτίζεται με την περιγραφόμενη στην αίτηση . Στη συνέχει πρέπει να διασφαλίσει την περιουσία του οφειλέτη , εφαρμοζόμενων αναλογικώς των διατάξεων του ΠτωχΚωδ , με συνέπεια να πρέπει , μεταξύ άλλων, αν πρόκειται για ακίνητο περιουσιακό στοιχείο, να καταχωρήσει την απόφαση στη μερίδα του οικείου Κτηματολογίου ή Υποθηκοφυλακείου προς προστασία των καλόπιστων τρίτων. Επίσης στην ανωτέρω περίπτωση οφείλει να συντάξει  τη διακήρυξη του πλειστηριασμού , αφού πρώτα ορίσει τόπο και χρόνο και τη δημοσιεύσει στο Δελτίο Δικαστικών Δημοσιεύσεων , στον ημερήσιο τύπο και οφείλει επίσης να την τοιχοκολλήσει στο οικείο Ειρηνοδικείο.  Υπάρχει όμως και περίπτωση να διαταχθεί με την απόφαση η ελεύθερη εκποίηση του πράγματος ,  δίνοντας τη δυνατότητα στον εκκαθαριστή να μην εφαρμόσει τις αυστηρές προθεσμίες και διαδικασίες του πλειστηριασμού αλλά να βρει ένα τρόπο πρόσφορης – ελεύθερης εκποίησης του περιουσιακού στοιχείου που έχει υπό την ευθύνη του.

     Σε περίπτωση πλειστηριασμού, αν αυτός δεν ευοδωθεί,  τότε αν η απόφαση προβλέπει επαναληπτικό πλειστηριασμό θα γίνει ξανά,  αν όμως δεν ορίζεται κάτι, ο εκκαθαριστής οφείλει, σε συνεννόηση με τον Ειρηνοδίκη να εξετάσει πως θα προχωρήσει προκειμένου να επιτευχθεί η εκποίηση του πράγματος (πχ μείωση του τιμήματος ).

      Στην πράξη όλα τα ανωτέρω δεν πραγματοποιούνται συχνά με επιτυχία,  καθώς δεν υπάρχει σήμερα αγοραστικό ενδιαφέρον για απόκτηση περιουσιακών στοιχείων (κυρίως ακινήτων) . Επίσης οι εκκαθαριστές αναλαμβάνουν όλα τα έξοδα της διαδικασίας χωρίς να έχουν τη δυνατότητα εν τοις πράγμασι, παρόλο που εφαρμόζεται αναλογικά η διάταξη περί πάγιας αντιμισθίας του Πτκ,  να πάρουν προκαταβολή , όπως συμβαίνει με το σύνδικο , γεγονός που οδηγεί σε συνεχόμενες αποποιήσεις. Θα πρέπει λοιπόν να γίνουν πιο σαφείς οι διατάξεις περί εκκαθαριστή διότι δημιουργούν περισσότερα προβλήματα , σε όλα τα μετέχοντα μέρη της διαδικασίας,  παρά επιλύουν αυτά , με την τελική δηλαδή εκποίηση του πράγματος.

       Ενδεικτικώς παρατίθενται σημεία αποφάσεων Ν. 3869/2010 που διατάσσουν την εκποίηση περιουσιακών στοιχείων του οφειλέτη :

•     Απόφαση 36/2012 Ειρηνοδικείο Κομοτηνής, που διατάσσει εκποίηση με δημόσιο πλειστηριασμό ενώπιον συμβολαιογράφου :

" Το ακίνητο αυτό, θα εκποιηθεί δια δημοσίου πλειστηριασμού ενώπιον συμβολαιογράφου, με τιμή πρώτης προσφοράς ανερχόμενη στην αντικειμενική του αξία. Ο πλειστηριασμός του θα διεξαχθεί εντός έξι (6) μηνών από την αποδοχή του διορισμού του εκκαθαριστή και μετά από πρόσκληση κάθε ενδιαφερομένου, που θα δημοσιευθεί σε μία ημερήσια εφημερίδα του τόπου τοποθεσίας του ακινήτου και στο Δελτίο δικαστικών δημοσιεύσεων του Ταμείου Νομικών, 10-20 ημέρες πριν την ημερομηνία του πλειστηριασμού. Η δημοσίευση θα περιέχει την αιτία της εκποίησης, σύντομη περιγραφή του εκπλειστηριαζομένου, την τιμή πρώτης προσφοράς και τον τόπο και χρόνο κατά τον οποίο θα διενεργηθεί ο πλειστηριασμός. Το συνολικό ποσόν που θα επιτευχθεί από την εκποίηση θα κατατεθεί υπέρ της δανείστριας και το υπόλοιπο, αν προκύψει, αφού καλυφθούν οι λοιπές υποχρεώσεις θ'  αποδοθεί  στον αιτούντα.''

•     Απόφαση 2/2012 Ειρηνοδικείου Πατρών σχετικά με την εκποίηση αυτοκινήτου

"Ειδικότερα, σύμφωνα με τη διάταξη του αρθ.77 ΠτωχΚ, η  πώληση  του παραπάνω αυτοκινήτου θα γίνει με ανοικτές  προσφορές των ενδιαφερομένων προς τον εκκαθαριστή, ο οποίος και θα επιτρέψει τη σύναψη της πώλησης, εφόσον κατά την έμφρονα κρίση του η τιμή που προσφέρθηκε από τον πλειοδότη είναι συμφέρουσα και δεν πρόκειται με την επανάληψη της διαδικασίας να επιτευχθεί μεγαλύτερο τίμημα. Ως τιμή πρώτης προσφοράς  ορίζεται το ποσό των 8.000 ευρώ ίσο με τα 2/3 της αξίας που εκτιμήθηκε των 12.000 ευρώ (ανάλογη εφαρμογή  του αρθ. 954 παρ. 2 εδ. γ’ ΚΠολΔ). Η εκποίηση θα γίνει στο κατάστημα του Ειρηνοδικείου Πατρών και ως χρόνος διενέργειάς της πρέπει να οριστεί η τρίτη Τετάρτη του Φεβρουαρίου 2012,
λαμβανομένου υπόψη του χρόνου που απαιτείται για την ανάληψη των καθηκόντων του εκκαθαριστή, και των προθεσμιών για τις απαιτούμενες δημοσιεύσεις. Σε περίπτωση που δεν επιτευχθεί η εκποίηση λόγω μη εμφάνισης πλειοδοτών, ή η τιμή που προσφέρθηκε από τον πλειοδότη δεν είναι συμφέρουσα κατά την κρίση του εκκαθαριστή θα ακολουθηθεί η διαδικασία του αρθ. 966 ΚΠολΔ αναλογικά εφαρμοζόμενου. Ο εκκαθαριστής με την ανάληψη των καθηκόντων του θα συντάξει περίληψη, με το  περιεχόμενο που ορίζεται στη διάταξη του αρθ. 77 παρ.  3 ΠτωχΚ, η οποία θα τοιχοκολληθεί στο κατάστημα του Ειρηνοδικείο Πατρών και θα δημοσιευτεί στο Δελτίο Δικαστικών Δημοσιεύσεων το Ταμείου Νομικών 10 ημέρες πριν την ημέρα της εκποίησης.  Ως εκκαθαριστής θα οριστεί δικηγόρος από τον κατάλογο που έχει καταρτιστεί από το Δικηγορικό σύλλογο Πατρών και εφόσον δεν έχει προταθεί συγκεκριμένο πρόσωπο από τους πιστωτές, ο οποίος και θα ενημερωθεί για την ανάληψη των καθηκόντων του από το Γραμματέα του παρόντος Δικαστηρίου με σχετική σημείωση στο αλφαβητικό αρχείο του αρθ. 13 του νόμου ( αρθ. 9 παρ. 1 ν. 3968/10 και 63 επ. ΠτωχΚ), που τηρείται στο Ειρηνοδικείο. Ο εκκαθαριστής δικαιούται να λάβει αντιμισθία, η οποία θα αφαιρεθεί από  το διανεμόμενο ποσό (αρθ. 81 και 154 παρ. 1 ΠτωχΚ ). Η ικανοποίηση των καθών από το προϊόν της εκποίησης θα γίνει συμμέτρως.    ·  

•     Απόφαση 4/2011 Ειρηνοδικείου Πατρών όπου περιγράφονται αναλυτικά   τα βήματα που πρέπει να ακολουθήσει ο εκκαθαριστής

    Για τη διαδικασία εκποίησης των  ακινήτων του οφειλέτη δεν περιέχεται ειδική   ρύθμιση στο ν. 3869/10. Επομένως με βάση τη διάταξη του αρθ. 15 αυτού θα  εφαρμοστούν οι διατάξεις τουΠτωχευτικού Κώδικα των αρθ. 147-150, με την επισήμανση ότι, επειδή στη    διαδικασία της ρύθμισης  δεν προβλέπεται το όργανο του εισηγητή, οι σχετικές     αρμοδιότητες κατανέμονται ανάλογα με τη φύση των επί μέρους πράξεων και    ενεργειών στο ειρηνοδικείο και τον εκκαθαριστή. Πρέπει, επομένως, σύμφωνα με    τη διάταξη του αρθ. 148 ΠτωχΚ, να διαταχθεί η  εκποίηση του παραπάνω    διαμερίσματος, η οποία θα γίνει με ενσφράγιστες προσφορές προς τον     εκκαθαριστή (στη θέση του εισηγητή αρθ. 149 παρ. 1 ΠτωχΚ), καθόσον η εκποίηση     με πλειστηριασμό ενώπιον συμβολαιογράφου, θα επιβαρύνει με επιπλέον έξοδα τη     διαδικασία δυσανάλογα της αξίας του εκποιούμενου. Ως ελάχιστο τίμημα ορίζεται     το ποσό των 39.212  ευρώ  της αντικειμενικής του αξίας και η τιμή πρώτης    προσφοράς ίση με το ποσό αυτό (ανάλογη εφαρμογή  του αρθ. 995 παρ. 1 εδ. β’).    Ο   πλειστηριασμός θα γίνει στο κατάστημα του Ειρηνοδικείου Πατρών και ως χρόνος   διενέργειάς του πρέπει να οριστεί η δεύτερη Τετάρτη του Νοεμβρίου 2011,   λαμβανομένου υπόψη του χρόνου που απαιτείται για την ανάληψη των καθηκόντων   του εκκαθαριστή, και των προθεσμιών για τις απαιτούμενες δημοσιεύσεις. Σε    περίπτωση που δεν επιτευχθεί η εκποίηση λόγω μη εμφάνισης πλειοδοτών, ο     πλειστηριασμός θα επαναλαμβάνεται για τρεις ακόμη συνεχείς ανά εβδομάδα  φορές, κάθε επόμενη Τετάρτη, την ίδια ώρα και στον ίδιο τόπο και μια ακόμη  Τέταρτη χωρίς άλλες διατυπώσεις σε ημερομηνία που θα απέχει τέσσερις  εβδομάδες αρθ. (150 παρ. 1 ΠτωχΚ). Οι ενδιαφερόμενοι οφείλουν να υποβάλουν  ενώπιον του εκκαθαριστή ενσφράγιστες προσφορές, είτε αυτοπροσώπως, είτε με     αντιπρόσωπο εφοδιασμένο με ειδικό συμβολαιογραφικό πληρεξούσιο, καθώς και  τραπεζική επιταγή σε διαταγή του ίδιου του ενδιαφερόμενου, ως εγγυοδοσία, για  ποσό ανερχόμενο στο ένα τρίτο (1/3) της τιμής της πρώτης προσφοράς, συμψηφιστέο στο τίμημα, σε περίπτωση κατακύρωσης του ακινήτου στον ενδιαφερόμενο (αρθ. 149 παρ. 1 ΠτωχΚ ). Ο εκκαθαριστής 10 ημέρες  από την ανάληψη των καθηκόντων του θα εκδώσει διακήρυξη  περί διενέργειας δημόσιου   πλειοδοτικού διαγωνισμού, με το περιεχόμενο που ορίζεται στη διάταξη του αρθ.    148 παρ. 3 ΠτωχΚ, η οποία θα τοιχοκολληθεί στο κατάστημα του Ειρηνοδικείο  Πατρών και θα κοινοποιηθεί στους πιστωτές και το Δημόσιο 20 τουλάχιστον  ημέρες πριν τον πλειστηριασμό. Επίσης μέσα σε προθεσμία 7 τουλάχιστον ημερών πριν τον πλειστηριασμό θα δημοσιευτεί περίληψη της διακήρυξης σε μία  καθημερινή πολιτική εφημερίδα της Πάτρας, στην οποία θα αναφέρεται η ημέρα   και ώρα του πλειστηριασμού και οι επαναλήψεις του ( αρθ. 148 ΠτωχΚ).  Ως εκκαθαριστής θα οριστεί δικηγόρος  από τον κατάλογο που έχει καταρτιστεί από  το Δικηγορικό σύλλογο Πατρών και εφόσον δεν έχει προταθεί συγκεκριμένο  πρόσωπο από τους πιστωτές, ο οποίος και θα ενημερωθεί για την ανάληψη των  καθηκόντων του από το Γραμματέα του παρόντος Δικαστηρίου με σχετική σημείωση  στο αλφαβητικό αρχείο του αρθ. 13 του νόμου ( αρθ. 9 παρ. 1 ν. 3968/10 και 63 επ. ΠτωχΚ), που τηρείται στο Ειρηνοδικείο. Στα καθήκοντα του εκκαθαριστή περιλαμβάνεται η πρόσφορη εκποίηση του πιο πάνω διαμερίσματος, η οποία θα   γίνει κατά τον τρόπο που ορίζεται παραπάνω, η σύνταξη πίνακα διανομής, κατ’   αρθ. 153 παρ. 1 ΠτωχΚ, ο οποίος θα κοινοποιηθεί στους πιστωτές, ώστε να προβάλουν τυχόν αντιρρήσεις τους με την ανακοπή του αρθ. 161 ΠτωχΚ (ανάλογης   εφαρμογής δεν μπορεί να τύχη η διάταξη του αρθ. κατ’ αρθ. 153 παρ. 2 ΠτωχΚ περί κήρυξής του πίνακα εκτελεστού και περί δημοσιεύσεων). Με βάση τον πίνακα  αυτό ο εκκαθαριστής θα προβεί στη συνέχεια στη διανομή του ποσού από την  εκποίηση με την  ικανοποίηση των πιστωτών κατά τη σειρά που ορίζεται από τις   διατάξεις των αρθ. αρθ. 9 παρ. 1 και 3 ν. 3869/10, 975, 976  και 1007 ΚΠολΔ).   Ο εκκαθαριστής δικαιούται να λάβει αντιμισθία, η οποία θα αφαιρεθεί από το  διανεμόμενο ποσό (αρθ. 81 και 154 παρ. 1 ΠτωχΚ ). Σημειωτέον ότι, ενόψει της    αξίας του εκποιούμενου διαμερίσματος,  και του ύψους των απαιτήσεων των    τραπεζών «………ΑΕ» και «…..A.E.», οι οποίες είναι εξοπλισμένες με εμπράγματη   ασφάλεια και θα ικανοποιηθούν προνομιακά, το ποσό που θα εισπράξουν από το    τίμημα του ακινήτου και αυτό από τις μηνιαίες καταβολές του αρθ. 8 παρ. 2 θα   υπολείπεται των απαιτήσεών τους και συνεπώς δεν προβλέπεται περίπτωση υποκατάστασής τους από την ανέγγυα πιστώτρια «……», κατ’ αρθ. 9 παρ. 3 σε  συνδυασμό με αρθ. 159 του ΠτωχΚ).



     

Νομολογία- Απόφαση μεταρρύθμισης αρχικής απόφασης Ν. 3869/2010 λόγω μείωσης των εισοδημάτων της οφειλέτιδος

                                                         Αριθμός 25/2013
                                                ΤΟ ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΕΙΟ  ΠΑΤΡΩΝ

     Συγκροτήθηκε από την Ειρηνοδίκη Πατρών Παρασκευή Αναστασοπούλου, με την παρουσία της Γραμματέα Ασημίνα Κακογιάννη.
     Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριο του στις 14 Δεκεμβρίου 2012 για να δικάσει την παρακάτω υπόθεση μεταξύ:
     Της αιτούσας: ........................., συζύγου ...................., κατοίκου Πατρών, που παραστάθηκε μετά του πληρεξουσίου της δικηγόρου Παναγιώτη Σταυρόπουλου.
     Των μετεχόντων στη δίκη πιστωτών, οι οποίοι κατέστησαν διάδικοι μετά τη νόμιμη κλήτευση τους [άρθρα 5 ν.3869/2010 και 748 παρ.2 ΚΠολΔ] και παρίστανται ως εξής:
     1) Η ανώνυμη Τραπεζική Εταιρεία με την επωνυμία «............................» και τον διακριτικό τίτλο «..................», που εδρεύει στην Αθήνα και εκπροσωπείται νόμιμα, που δεν παραστάθηκε.
     2) Η ανώνυμη τραπεζική εταιρία με την επωνυμία «............................» και τον διακριτικό τίτλο "..........................", (πρώην «........................» (ΑΡΙΘΜ. Κ2-5558/02.08.2012 απόφαση Δ/νσης ΑΕ
κα Πίστεως της Γενικής Γραμματείας Εμπορίου - ΦΕΚ 8195/2012) που εδρεύει στην Αθήνα και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία παραστάθηκε δια του πληρεξουσίου της δικηγόρου Θ.Κ.
     3) Η ανώνυμη Τραπεζική Εταιρεία με την επωνυμία «....................», που εδρεύει στην Αθήνα και εκπροσωπείται νόμιμα, που παραστάθηκε δια της πληρεξουσίου της δικηγόρου Α.Χ.
     4) Η ανώνυμη τραπεζική εταιρία με την επωνυμία «.....................» που εδρεύει στην Αθήνα και εκπροσωπείται νόμιμα, που παραστάθηκε δια του πληρεξουσίου της δικηγόρου Ν.Φ.
     5) Η Κυπριακή Δημόσια Εταιρία Περιορισμένης Ευθύνης με την επωνυμία «..............», που εδρεύει στην Λευκωσία Κύπρου (................) και εκπροσωπείται νόμιμα, όπως μετονομάσθηκε η Τράπεζα με την επωνυμία «...............................» και έχει εγκαταστήσει υποκατάστημα στην Ελλάδα με την εμπορική επωνυμία (trading name)/διακριτικό τίτλο «....................» και «.............................», με διεύθυνση φορολογικής εγκατάστασης οδός.................και ........
Θεσσαλονίκη και διεύθυνση αλληλογραφίας ...............Μαρούσι Αττικής, ως καθολικής διαδόχου της ανώνυμης τραπεζικής εταιρίας με την επωνυμία «.............................................», καθολικής διαδόχου της τράπεζας με την επωνυμία «.......................................» κατόπιν συγχωνεύσεως δι' απορροφήσεως των ανώνυμων τραπεζικών εταιριών «..................» «......................» και .................................» με απορρόφηση των δύο τελευταίων από την πρώτη, όπως εκπροσωπείται νόμιμα, που παραστάθηκε δια του πληρεξουσίου της δικηγόρου Χ.Δ.
     Η αιτούσα με την υπό ημερομηνία 21-8-2012 αίτηση της, που απηύθυνε προς το Δικαστήριο τούτο και για όσους λόγους εκθέτει στο σχετικό δικόγραφο, ζήτησε να γίνουν δεκτά τα αιτήματα της.
     Για τη συζήτηση της αιτήσης ορίστηκε με την υπ' αριθμ. 1054/2012 πράξη της Ειρηνοδίκη, δικάσιμος εκείνη που σημειώνεται στην αρχή της παρούσας απόφασης.
     Το δικαστήριο μετά την εκφώνηση των υποθέσεων από το οικείο πινάκιο και κατά τη σειρά της εγγραφής τους σ' αυτό.
                                           Μελέτησε τη δικογραφία.
                                       Σκέφθηκε σύμφωνα με το νόμο.
    Από τις συνδυασμένες διατάξεις των άρθρων 8 παρ.4 του Ν.3869/2010 και 758 ΚΠολΔ προκύπτει ότι οι εκδοθείσες κατά τη διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας οριστικές αποφάσεις για τη ρύθμιση των οφειλών υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων, εφόσον δεν ορίζεται διαφορετικά, μπορούν με αίτηση διαδίκου μετά τη δημοσίευση τους να ανακληθούν ή να μεταρρυθμιστούν από το Δικαστήριο που τις εξέδωσε, αν προκύψουν νέα πραγματικά περιστατικά ή μεταβολές της περιουσιακής κατάστασης και των εισοδημάτων του οφειλέτη εξαιτίας των οποίων μεταβλήθηκαι μεταγενέστερα οι συνθήκες κάτω από τις οποίες εκδόθηκε η απόφαση. Τούτο διότι στις δίκες της εκούσιας δικαιοδοσίας δεν γίνεται δεσμευτική διάγνωση εννόμων σχέσεων, όπως ισχύει στις διαγνωστικές δίκες της αμφισβητούμενης δικαιοδοσίας, αλλά διατάσσονται τα κατάλληλα ρυθμιστικά μέτρα σε σχέση με τη νομική κατάσταση και λειτουργία φυσικού προσώπου. Συνεπώς ο σκοπός της ρύθμισης αυτής είναι η προσαρμογή των ρύθμιστικών μέτρων στις εκάστοτε μεταβαλλόμενες πραγματικές καταστάσεις προς πραγμάτωση του σκοπού της, προς επέλευση δηλαδή του ρυθμιστικού αποτελέσματος (βλ.Εφ.Αθ. 1639/07 ΑΠ 640/03 ΕλλΔνη45,1347, Κ.Μπέη Πολ.Δ.άρθρο 758 παρ.3 αρ. 16 σελ.326 και 330).
      Με την κρινόμενη αίτηση ισχυρίζεται η αιτούσα ότι έχει υπαχθεί στη ρύθμιση των οφειλών υποχρεωμένων φυσικών προσώπων του Ν.3869/2010 και έχει εκδοθεί η 88/2012 οριστική απόφαση του Δικαστηρίου αυτού, με την οποία ρυθμίστηκαν τα χρέη της με μηνιαίες καταβολές συνολικού ποσού 300 ευρώ προς τους μετέχοντες πιστωτές της επί μία τετραετία, αφού συνεκδικάσθηκε η αίτηση της με την αίτηση του συζύγου της............του ............ Ζητεί, λόγω μεταβολής της περιουσιακής της κατάστασης και μείωσης των εισοδημάτων της, σύμφωνα με τα πραγματικά περιστατικά που αναφέρει, να μεταρρυθμιστεί η 88/2012 απόφαση, κατά το μέρος που την αφορά, με αναδρομική ισχύ από τον χρόνο υποβολής της υπό κρίση αίτησης, ώστε να μειωθεί η δικαστική ρύθμιση των χρεών της στο ήμισυ, με σύμμετρη ικανοποίηση των μετεχόντων πιστωτών της, δοθέντος του εννόμου συμφέροντος. Η αίτηση παραδεκτά εισάγεται στο αρμόδιο τούτο Δικαστήριο σύμφωνα με την ειδική διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας (αρθρ.741-781 ΚΠολΔ) και είναι νόμιμη, στηριζόμενη στις προαναφερθείσες στη μείζονα σκέψη διατάξεις. Έχει τηρηθεί η προβλεπόμενη κατά νόμο προδικασία, δηλαδή επίδοση της τροποποιητικής αίτησης στους μετέχοντες πιστωτές, από τους οποίους η πρώτη δεν παραστάθηκε στο ακροατήριο και πρέπει να δικαστεί σαν να ήταν παρούσα κατ'άρθρο 754 § 2 ΚΠολΔ (βλ. 11801/14-9-2012 έκθεση επίδοσης του δικ. Επιμελητή Πρωτοδικείου Πειραιά .................). Πρέπει, επομένως να εξεταστεί περαιτέρω κατ' ουσίας συντρέχοντος και άμεσου εννόμου συμφέροντος της αιτούσας, δεδομένου ότι έχει υπαχθεί στη ρύθμιση των οφειλών υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων.
       Από τα έγγραφα που νόμιμα προσκομίζει η αιτούσα, τα διδάγματα της κοινής πείρας και την όλη διαδικασία αποδείχθηκαν τα ακόλουθα: Επί της με αριθμ.κατάθ.21/2011 αίτησης της αιτούσας, η οποία συνεκδικάσθηκε με την με αρ.κατ. 20/2011 αίτηση του συζύγου της..............του .............. περί ρύθμισης των οφειλών τους προς τους μετέχοντες πιστωτές σύμφωνα με το Ν.3869/10, οι οποίες συνεκδικάσθηκαν, εκδόθηκε η 88/2012 απόφαση ειδικής δικαιοδοσίας του Δικαστηρίου αυτού, η οποία δημοσιεύθηκε στις 19/7/2012 την παραπάνω απόφαση ρυθμίστηκαν τα χρέη της αιτούσας με μηνιαίες καταβολές προς τους πιστωτές της επί μία τετραετία, συνολικού ποσού 300 ευρώ, αρχόμενες από την πρώτη ημέρα κάθε μήνα μετά την κοινοποίηση της απόφασης, κατανεμόμενο συμμέτρως σε όλους τους μετέχοντες πιστωτές.
     Συγκεκριμένα στην πρώτη μετέχουσα ρυθμίστηκε να καταβάλει ποσό 131,49 €, στη δεύτερη ποσό 67,41 €, στην τρίτη ποσό 21,60€, στην τέταρτη ποσό 44,55€ και στην πέμπτη ποσό 14,95€ μηνιαίως και επί μία τετραετία. Μετά τη ρύθμιση των χρεών της αιτούσας με την παραπάνω δικαστική απόφαση, μεταβλήθηκαν τα εισοδήματα της, τα οποία αποκλειστικά εισέπραττε από την παροχή της εργασίας της ως πωλήτρια στο κατάστημα ενδυμάτων της εταιρίας «.............» στην Πάτρα και ανέρχονταν μηνιαίως σε 819 € κατά τον Απρίλιο του έτους 2012. Συγκεκριμένα μετά τη δημοσίευση της προς μεταρρύθμιση απόφασης η αιτούσα προκειμένου να διατηρήσει την εργασία της και να μην μείνει άνεργη κατάρτισε με την άνω εργοδότρια της, κατόπιν πρότασης της τελευταίας, λόγω μειωμένου τζίρου εξαιτίας της οικονομικής κρίσης που έπληξε τη χώρα, σύμβαση εργασίας μερικής και εκ περιτροπής απασχόλησης, η οποία υπογράφηκε από τα συμβαλλόμενα μέρη στις 10/8/2012, με σύνολο εβδομαδιαίας απασχόλησής της 20 ωρών, αντί καθεστώτος πλήρους απασχόλησης, το οποίο ίσχυε κατά το χρόνο εκδίκασης της αρχικής αίτησης για ρύθμιση των χρεών της. Έτσι έκτοτε εργάζεται με καθεστώς μερικής απασχόλησης και αντί των προηγούμενων καθαρών αποδοχών της από 10-8-2012 και εφεξής οι καθαρές μηνιαίες αποδοχές της ανέρχονται στο ποσό των 434,39 € (βλ. αντίγραφο εξοφλητικής απόδειξης μισθοδοσίας μηνός Νοεμβρίου 2012 και εργασιακή σύμβαση μερικής και εκ περιτροπής απασχόλησης υπογεγραμμένη από τα συμβαλλόμενα μέρη). Ο μισθός της αιτούσας, όπως διαμορφώθηκε από 10-8-2012 και εφεξής αποτελεί τη μοναδική πηγή εισοδημάτων της και προστίθεται στις αποδοχές του συζύγου της, προκειμένου να διαβιώσουν αυτοί και το ανήλικο τέκνο τους, ηλικίας 7 ετών. Τα υπόλοιπα οικονομικά δεδομένα που αφορούν στο σύζυγο της δεν έχουν βελτιωθεί σε σχέση με την πραγματική κατάσταση με βάση την οποία εκδόθηκε η υπό ανάκληση απόφαση. Συγκεκριμένα ο σύζυγος της .................., που υπηρετεί ως μόνιμος ανθυπασπιστής στην Πολεμική Αεροπορία
λάμβανε μισθό 1.520€, όπως προκύπτει από το αναλυτικό φύλλο μισθοδοσίας Μαΐου 2011, ενώ σήμερα έχει μειωθεί λόγω της γενικότερης πτωτικής τάσης μισθών και συντάξεων στο ποσό των 1163,49€, όπως προκύπτει από το αναλυτικό φύλλο μισθοδοσίας του μηνός Νοεμβρίου 2012. Παράλληλα οι ανάγκες διαβίωσης της ίδιας και της οικογένειας της δεν έχουν μεταβληθεί. Το μεταγενέστερο επομένως γεγονός της μεταβολής των εισοδημάτων της αιτούσας διαφοροποιεί σημαντικά τη βάση επί της οποίας στηρίχθηκε η υπό μεταρρύθμιση απόφαση, είναι κατ'εύλογη κρίση σημαντικό νέο πραγματικό περιστατικό με ουσιώδη και αποφασιστική επιρροή στην έκβαση της δίκης και προσδίδει διαφορετική πραγματική εικόνα από εκείνη που είχε δεχθεί το Δικαστήριο εκδίδοντας την 887/2012 απόφαση περί ρύθμισης των χρεών της αιτούσας και του συζύγου της.
      Εξάλλου η κατά τα παραπάνω επιδεινούμενη οικονομική κατάσταση της αιτούσας αποδείχθηκε ότι δεν είναι αναστρέψιμη και δεν παρουσιάζει ελπίδες βελτίωσης κάτω από το γενικό κλίμα ύφεσης της χώρας και των μειωμένων εργασιακών δυνατοτήτων. Ο ισχυρισμός των τεσσάρων πιστωτριών που εμφανίστηκαν κατά τη συζήτηση της υπόθεσης στο ακροατήριο περί καταχρηστικής άσκησης της αίτησης για το λόγο ότι η αιτούσα αφενός κατέθεσε αίτηση μεταρρύθμισης και παράλληλα καταβάλει τα ποσά που καθορίστηκαν με την 88/12 απόφαση του Δικαστηρίου αυτού, με συνέπεια η συμπεριφορά της να μην συνάδει στα χρηστά ήθη και στην έννοια του έντιμου οφειλέτη, πρέπει ν'απορριφθεί παρά τη νομική του βασιμότητα (ΑΚ 281) ως ουσία αβάσιμος, καθώς δεν αποδείχθηκε ότι κατέβαλε τα καθορισθέντα με την υπό μεταρρύθμιση απόφαση ποσά χωρίς καμία άλλη επιβάρυνση, ενώ αντίθετα αποδείχθηκε η σημαντική μείωση των αποδοχών της και το μικρό χρονικό διάστημα που μεσολάβησε μέχρι τη συζήτηση της υπόκριση αίτησης από τον εναρκτήριο χρόνο των καταβολών σύμφωνα με τα οριζόμενα στην απόφαση. Συνακόλουθα συντρέχουν, κατά την κρίση του Δικαστηρίου, όλες οι προϋποθέσεις του άρθρου 8§4 του Ν.3869/2010, δεδομένου ότι αποδείχθηκε μείωση των εισοδημάτων της αιτούσας μετά τη δημοσίευση της υπό μεταρρύθμιση απόφασης, που δικαιολογεί την τροποποίηση της ρύθμισης των οφειλών της επί τετραετία ως προς το ύψος των μηνιαίων καταβολών προς τις μετέχουσες πιστώτριες τράπεζες σε συνολικό ποσό 200 € το μήνα και όχι σε 300 € το μήνα, όπως καθόρισε η υπό μεταρρύθμιση απόφαση. Η κατά τα παραπάνω τροποποιούμενη ρύθμιση αφορά αποκλειστικά καί μόνο στην αιτούσα, καθώς δεν ασκεί καμία επιρροή στις υπόλοιπες διατάξεις της τροποποιούμενης απόφασης, που έχει κρίνει δικαστική ρύθμιση και των χρεών του συζύγου της και δεν αποδυναμώνει τις συνέπειες που παράγει ως προς αυτόν. Τούτο διότι τα ποσά που θα εκθέσουν με τη νέα ρύθμιση, δεν μπορούν να συνυπολογιστούν στα ήδη ρυθμισμένα με την απόφαση χρέη του συζύγου της ούτε στις επί τετραετία καταβολές του άρθρου 8 §2, λόγω μη βελτίωσης των οικονομικών τους δεδομένων σε συνάρτηση με τις ίδιες βιοτικές τους ανάγκες, ούτε εξάλλου στη ρύθμιση του άρθρου 9 §2, εφόσον έναντι μεγαλύτερου χρέους ο σύζυγος της αιτούσας είναι υποχρεωμένος να καταβάλει για την εξαίρεση της κύριας κατοικίας του από την εκποίηση μικρότερο αυτών ποσό, ανερχόμενο στο 85% της εμπορικής της αξίας. Έτσι απαλλάσσεται από το υπόλοιπο οφειλόμενο ποσό, στο οποίο θα συμπεριληφθεί και το χρέος από το οποίο εκπίπτει η αιτούσα με την τροποποίηση των οφειλών της. Μετά τα παραπάνω η κρινόμενη αίτηση πρέπει να γίνει δεκτή εν μέρει ως κατ'ουσίαν βάσιμη αφού η αιτούσα έχει προφανές έννομο συμφέρον και να μεταρρυθμιστεί η 88/2012 οριστική απόφαση του Δικαστηρίου τούτου εκούσιας δικαιοδοσίας μόνον αναφορικά με την αιτούσα ώστε να ρυθμιστούν τα χρέη της με μηνιαίες καταβολές επί μία τετραετία προς τις πιστώτριες μετέχουσες τράπεζες συνολικού ποσού 200 € ως εξής: α) στην πρώτη μετέχουσα «.............» ποσό 87,66 €, β) στη δεύτερη μετέχουσα «.......................» ποσό 44,94 €, γ) στην τρίτη μετέχουσα «..................» ποσό 14,40 €, δ) στην τέταρτη μετέχουσα
«............................» ποσό 29,70 € και ε) στην πέμπτη μετέχουσα «....................» ποσό 23,30 €. Η απόφαση αυτή δεν θα έχει αναδρομική ισχύ από την υποβολή της αίτησης μεταρρύθμισης απορριπτόμενου του σχετικού αιτήματος της αίτησης, μετά από στάθμιση των περιστάσεων της υπό κρίση περίπτωσης και των συμφερόντων της αιτούσας που δεν βλάπτονται ανεπανόρθωτα, αλλά και αυτών των πιστωτριών. Παράβολο ερημοδικίας δεν ορίζεται διότι η παρούσα απόφαση δεν υπόκειται σε ανακοπή ερημοδικίας (επιχ. Από το άρθρο 764 §3 ΚΠολΔ και άρθρο 14 του Ν.3869/10, προβλ.ΑΠ 183/83 ΝοΒ 31,1549). Δικαστικά έξοδα δεν επιδικάζονται σύμφωνα με το άρθρο 8 παρ.6 του Ν.3869/2010.
                                             ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
    Δικάζει σαν να ήταν παρούσα η πρώτη μετέχουσα και αντιμωλία των υπολοίπων διαδίκων.
    Δέχεται εν μέρει την αίτηση.
    Μεταρρυθμίζει την με αριθμ. 88/2012 οριστική απόφαση εκούσιας δικαιοδοσίας του Δικαστηρίου αυτού αναφορικά με την αιτούσα και
    Ρυθμίζει τα χρέη της αιτούσας με μηνιαίες καταβολές προς του μετέχοντες πιστωτές επί μία τετραετία, οι οποίες θα αρχίζουν από την πρώτη ημέρα του πρώτου μήνα μετά τη δημοσίευση της απόφασης αυτής, συνολικού ποσού 200 ευρώ κατανεμομένου συμμέτρως ως εξής:
 α) στην πρώτη μετέχουσα «.....................» ποσού 87,66 €, β) στη δεύτερη μετέχουσα
«............................» ποσού 44,94 €, γ) στην τρίτη μετέχουσα «..................» ποσού 14,40 €, δ) στην τέταρτη μετέχουσα «...............................» ποσού 29,70 € και ε) στην πέμπτη μετέχουσα «....................» ποσού 23,30 €.
    Διατάσσει τη σημείωση της παρούσας μεταρρυθμιστικής απόφασης στο περιθώριο της μεταρρυθμιζόμενης με επιμέλεια της γραμματείας του Δικαστηρίου τούτου.
    Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε στην Πάτρα και στο ακροατήριο του Ειρηνοδικείου Πατρών, σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στις 30-1-2013, απόντων των διαδίκων.

                                Η ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΗΣ                Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

(Δημοσίευση Nomos)

Ο ΔΟΛΟΣ ΤΟΥ ΟΦΕΙΛΕΤΗ ΣΤΟ Ν. 3869/2010

 Σήμερα ήδη υπάρχει πληθώρα δικαστικών αποφάσεων σχετικά με το Ν. 3869/2010. Ορισμένα λοιπόν βασικά ζητήματα που ανέκυψαν κατά την εφαρμογή του στην πράξη, άρχισαν να ξεκαθαρίζουν νομολογιακώς .

 Το ζήτημα του δόλου του οφειλέτη έχει απασχολήσει τη νομολογία από την αρχή της εφαρμογής του Ν. 3869/2010 καθώς στο άρθρο 1 ορίζεται "1. Φυσικά πρόσωπα που δεν έχουν πτωχευτική ικανότητα και έχουν περιέλθει, χωρίς δόλο, σε μόνιμη αδυναμία πληρωμής ληξιπρόθεσμων χρηματικών οφειλών τους (εφεξής οφειλέτες) δικαιούνται να υποβάλουν στο αρμόδιο δικαστήριο την αίτηση που προβλέπεται στην παράγραφο 1 του άρθρου 4 για τη ρύθμιση των οφειλών τους και απαλλαγή. Την ύπαρξη δόλου αποδεικνύει ο πιστωτής."

  Αρχικώς λοιπόν η νομολογία ανέπτυξε την άποψη ότι η υπερχρέωση του οφειλέτη είναι αποτέλεσμα συνυπαιτιότητας των τραπεζών καθώς αυτές , έχουν τη δυνατότητα να ελέγξουν την οικονομική, περιουσιακή και δανειακή (αν έχει δηλαδή άλλα δάνεια, εξασφαλισμένα ή όχι)   κατάσταση του οφειλέτη . Παρ’ όλα αυτά όμως  χορηγούσαν δάνεια ενώ τα δηλούμενα εισοδήματα και η εν γένει οικονομική και περιουσιακή κατάσταση του οφειλέτη δεν το δικαιολογούσε. Συνεπώς γινόταν δεκτές οι αιτήσεις απορριπτομένης της σχετικής ενστάσεως των πιστωτών.

    Ήδη όμως σήμερα έχει αναπτυχθεί και η αντίθετη άποψη που παρουσιάζεται σε πληθώρα δικαστικών αποφάσεων, οτι δηλαδή εφ`όσον κατά το χρόνο της αναλήψεως της οφειλής και με βάση τις υφιστάμενες ή ευλόγως αναμενόμενες μελλοντικές οικονομικές τους δυνατότητες ο οφειλέτης γνωρίζει και αποδέχεται ότι η συγκεκριμένη οφειλή είναι τέτοιας βαρύτητας, ώστε σε περίπτωση αδυναμίας εκπληρώσεως της επίκειται η παύση πληρωμών  μέρους του, δύναται να υποστηριχθεί, ότι το στοιχείο του δόλου συντρέχει ήδη κατά το χρονικό σημείο αναλήψεως της οφειλής. Αυτό στην πράξη δύναται να συμβεί, όταν ο οφειλέτης αναλαμβάνοντας το χρέος ήδη από την αρχή-γνωρίζει ότι δεν μπορεί και -δεν επιθυμεί να το εξυπηρετήσει (Κρητικός, Ρύθμιση των οφειλών υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων. Έκδοση δεύτερη 2012, σελ.55,56,57 με παραπομπές στη νομολογία ΔΕΕ 11/2011 σελ.1118). Συνέπεια της ανωτέρω παραδοχής είναι η απόρριψη της αίτησης των οφειλετών.

    Θέλει λοιπόν ιδιαίτερη προσοχή ο τρόπος με τον οποίο θα δομηθεί η αίτηση του οφειλέτη έτσι ώστε να αποφευχθούν τέτοιου είδους απορρίψεις.

Ν. 3869/2010 : Τροποποίηση απόφασης ρύθμισης οφειλών ως προς το ποσό των μηνιαίων καταβολών με προσωρινό καθορισμό μηδενικών καταβολών

  Παρατηρήσεις  Αθανασίου Γ. Κρητικού , δημοσιευμένες στο EφΑΔ 1/2013. 83 , επί της απόφασης 434/Φ.328/2012 του Ειρηνοδικείου Αθηνών, σχετικά με την τροποποίηση της ρύθμισης των οφειλών ως προς το ποσό των μηνιαίων καταβολών με προσωρινό καθορισμό μηδενικών καταβολών.

Εφόσον η αίτηση του οφειλέτη κριθεί νόμιμη και βάσιμη ακολούθως γίνεται η υπαγωγή του στη ρύθμιση του Ν 3869/2010. Ειδικότερα, ο οφειλέτης υποχρεώνεται να καταβάλει επί τετραετία κατά μήνα τις δόσεις που προσδιορίζει το δικαστήριο με βάσει τα κριτήρια της παρ. 2 άρθρου 8 Ν 3869/2010. Ένα από τα κριτήρια αυτά είναι και τα εισοδήματα του οφειλέτη. Η ρύθμιση αυτή γίνεται κατά τρόπο οριστικό. Ωστόσο σε περίπτωση μεταγενέστερης δηλαδή μετά την έκδοση της αποφάσεως μειώσεως αυτών παρέχεται από το νόμο η δυνατότητα στον οφειλέτη να επιδιώξει και επιτύχει τροποποίηση της αρχικής αποφάσεως κατά το μέρος αυτής που ορίζει μηνιαίες επί τετραετία καταβολές. Βάση μίας τέτοιας αιτήσεως αποτελεί η παρ. 4 άρθρο 8 Ν 3869/2010. Αξία προς την κατεύθυνση αυτή έχει ο προσδιορισμός δικασίμου σε σύντομη δικάσιμο ώστε ο οφειλέτης να εκμεταλλευθεί εγκαίρως την προσδοκώμενη μείωση τη στιγμή που δεν είναι κατά νόμο δυνατή η εν μέρει ή εν όλω αναστολή εκτελέσεως της αποφάσεως ενόψει της παρ. 6 άρθρο 8 Ν 3869/2010. Αυτό σημαίνει ότι ο οφειλέτης μέχρι τη συζήτηση της αιτήσεως τροποποιήσεως, αλλά και περαιτέρω μέχρι τη δημοσίευση της αποφάσεως που θα δέχεται τουλάχιστον εν μέρει την αίτηση τροποποιήσεως πρέπει να καταβάλει κανονικώς τα ποσά που έχει ορίσει η απόφαση. Ωστόσο η δυσχερής θέση του οφειλέτη στην εκπλήρωση των υποχρεώσεών του διευκολύνεται από το δεύτερο εδάφιο της παρ. 4 άρθρο 8 Ν 3869/2010 κατά το οποίο το δικαστήριο μπορεί να προσδώσει στην τροποποιητική απόφασή του, με την οποία μειώνονται οι μηνιαίες δόσεις, αναδρομική δύναμη, εφόσον κατά κανόνα διατυπώνεται σχετικό αίτημα από την πλευρά του οφειλέτη.

Στη δίκη που έχει ως αντικείμενο την τροποποίηση της αρχικής αποφάσεως προς το σκοπό μειώσεως των μηνιαίων δόσεων εφαρμογή έχει και η παρ. 5 άρθρο 8 Ν 3869/2010 με σκοπό να ορισθούν με την τροποποιητική απόφαση όχι απλώς μικρότερες αλλά και μηδενικές καταβολές. Οι μηδενικές αυτές καταβολές είτε θα καλύπτουν ολόκληρο το υπολειπόμενο μέχρι τη συμπλήρωση της τετραετίας διάστημα είτε θα καλύπτουν μικρότερο διάστημα και δη μέχρι τη νέα δικάσιμο που θα ορίσει το δικαστήριο μετά παρέλευση πενταμήνου για να γίνει επαναπροσδιορισμός των μηνιαίων καταβολών. Η τελική επιλογή ανήκει στο δικαστήριο το οποίο θα κρίνει με βάση την κρισιμότητα των προβαλλομένων και αποδεικνυομένων περιστάσεων. Σημειώνεται ότι για να έχει αναδρομική δύναμη η απόφαση που ορίζει μηδενικές καταβολές σε τροποποίηση προηγουμένως εκδοθείσης αποφάσεως πρέπει τούτο να ορίζεται σαφώς στην δικαστική απόφαση. Διαφορετικά οι μηδενικές καταβολές αρχίζουν αμέσως μετά τη δημοσίευση της σχετικής δικαστικής αποφάσεως.

Η δυνατότητα τροποποιήσεως της αποφάσεως με την οποία ορίζονται επί τετραετία κατά μήνα καταβολές προβλέπεται στην παρ. 4 άρθρο 8 Ν 3869/2010. Η τροποποίηση δηλαδή αναφέρεται στην περίπτωση της παρ. 2 άρθρο 8 Ν 3869/2010. Κατ’ αρχήν δεν εφαρμόζεται για το τμήμα της αποφάσεως με την οποία διατάχθηκε ρευστοποίηση ρευστοποιήσιμων περιουσιακών στοιχείων του οφειλέτη σύμφωνα με την παρ. 1 του άρθρου 9 Ν 3869/2010 ούτε για το τμήμα της αποφάσεως με την οποία έγινε από το δικαστήριο εξαίρεση από την εκποίηση της κύριας κατοικίας του οφειλέτη και αυτός υποχρεώθηκε να καταβάλει μηνιαίες δόσεις με βάση την παρ. 2 άρθρο 9 Ν 3869/2010. Ωστόσο δεν μπορεί ν’ αποκλεισθεί δυνατότητα τροποποιήσεως της αποφάσεως και κατά τα άνω τμήματα με βάση τη γενική διάταξη του άρθρου 758 ΚΠολΔ εφόσον επήλθε μεταβολή πραγμάτων σε τέτοιο βαθμό που επηρεάζουν ουσιωδώς και τα τμήματα των άνω αποφάσεων, δηλαδή πρόκειται για μεταβολές πραγμάτων που αφορούν τη διαμόρφωση του περιεχομένου της υπό τροποποίηση δικαστικής αποφάσεως. Τέτοια μπορεί να αποτελέσει η επελθούσα μείωση της εμπορικής αξίας της κύριας κατοικίας, η οποία εξαιρέθηκε από την εκποίηση.

Η δημοσιευόμενη απόφαση είναι, καθόσον δύναμαι να γνωρίζω, από τις πρώτες, η οποία επιτυχώς εφήρμοσε τη διάταξη της παρ. 4 του άρθρου 8 Ν 3869/2010 εν συνδυασμώ προς την παρ. 5 του ίδιου άρθρου ορίζοντας μηδενικές καταβολές μετά τη δημοσίευσή της και νέα δικάσιμο μετά πεντάμηνο διάστημα για τυχόν επαναπροσδιορισμό των μηνιαίων καταβολών χωρίς να θίξει τα μέρη της προηγούμενης αποφάσεως με τα οποία κατ’ εφαρμογή των παρ. 1 και 2 του άρθρου 9 Ν 3869/2010 το μεν είχε διαταχθεί ρευστοποίηση δύο (2) ακινήτων του οφειλέτη το δε είχε διαταχθεί η εξαίρεση από την εκποίηση της πρώτης κατοικίας με υποχρέωση του οφειλέτη να καταβάλει σε μηνιαίες δόσεις το ποσό των 63.750 ευρώ που αποτελούσε το 85% της εμπορικής αξίας της πρώτης κατοικίας.

Αθανάσιος Γ. Κρητικός,

Αντιπρόεδρος ΑΠ, ε.τ. 

Πηγή : nbonline.gr

Και οι δικηγόροι στο Ν 3869/2010 για τα υπερχρεωμένα φυσικά πρόσωπα ως «μη έμποροι»

       Σε ερώτηση του Βουλευτή κ. Νικολόπουλου, ο Υφυπουργός Ανάπτυξης κ. Σκορδάς, διευκρινίζει, ότι γιατροί, μηχανικοί, δικηγόροι, συμβολαιογράφοι κλπ, ομοίως, οδηγοί αυτοκινήτων, ηλεκτρολόγοι, μηχανικοί, υδραυλικοί, ηλεκτρονικοί, προγραμματιστές, που αποκλειστικώς ή κατά κύριο λόγο προσφέρουν την προσωπική τους εργασία, δεν χαρακτηρίζονται έμποροι. Και, άρα, υπάγονται στις διατάξεις του Ν.3869/2010.

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ, ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑΣ
ΥΠΟΔΟΜΩΝ/ΜΕΤΑΦΟΡΩΝ & ΔΙΚΤΥΩΝ
Γ. Γ. ΕΜΠΟΡΙΟΥ – Γ.Γ. ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΗ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΥ ΕΛΕΓΧΟΥ
Ταχ. Δ/νση : Πλ. Κάνιγγος
Ταχ. Κώδικας : 101 81 Αθήνα, 01/02/2013
ΤΗΛ. : 213 15 14 305 Αριθ. Πρωτ.: Β13-5
E-mail: gemporiou@gge.gr
FAX : 210 3837843
ΘΕΜΑ: Απάντηση στην Ερώτηση του Βουλευτή κου Ν. Νικολόπουλου.
Σχετ.: Ερώτηση 5685/10-01-2013.

    

      Απαντώντας στην παραπάνω Ερώτηση, που κατέθεσε στη Βουλή των Ελλήνων ο Βουλευτής κος Ν. Νικολόπουλος, με θέμα: «Ευνοϊκές ρυθμίσεις περιμένουν οι ελεύθεροι επαγγελματίες» και κατά το μέρος που τα διαλαμβανόμενα σε αυτή εμπίπτουν στις αρμοδιότητες της Γ.Γ. Εμπορίου – Γ.Γ. Καταναλωτή, σας γνωστοποιούμε τα ακόλουθα:

    Ο υφιστάμενος νόμος 3869/2010 «Για τη ρύθμιση οφειλών υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων», τροπολογία του οποίου βρίσκεται σε στάδιο διαβουλεύσεων, απευθύνεται σε υπερχρεωμένα φυσικά πρόσωπα, και προϋπόθεση ένταξης αυτών στον νόμο είναι να μην έχουν πτωχευτική ικανότητα.

      Το άρθρο 2 παρ 1 του πτωχευτικού κώδικα ορίζει ότι πτωχευτική ικανότητα έχουν οι έμποροι. Κατά το Β.Δ. 19-04/1-5/1835 άρθρο 1, ορίζεται ότι έμποροι είναι όσοι μετέρχονται πράξεις εμπορικές και κύριο επάγγελμα έχουν την εμπορία.

Επίσης κατά το Β.Δ. 2/14-05-1835, προβλέπεται ποιες είναι οι εμπορικές πράξεις βάσει των οποίων κάποιος αποκτά την εμπορική ιδιότητα.

   Συνεπώς, στα πλαίσια του ν. 3869/2010 υπάγονται και οι επαγγελματίες που ασκούν ελεύθερο επάγγελμα, όπως π.χ. γιατροί, μηχανικοί, δικηγόροι, συμβολαιογράφοι κλπ, ομοίως, οδηγοί αυτοκινήτων, ηλεκτρολόγοι, μηχανικοί, υδραυλικοί, ηλεκτρονικοί, προγραμματιστές, που αποκλειστικώς ή κατά κύριο λόγο προσφέρουν την προσωπική τους εργασία και δεν χαρακτηρίζονται έμποροι.

    Προσθέτως υπάγονται και όσοι ήταν έμποροι έπαψαν όμως την εμπορία ή την οικονομική τους δραστηριότητα χωρίς κατά την παύση αυτή να έχουν παύσει τις πληρωμές τους. (άρθρο 2 παρ. 3 πτωχευτικού κώδικα).

     Οι έμποροι έχουν τη δυνατότητα να προσφύγουν στη διαδικασία του πτωχευτικού κώδικα.

    Σημειώνεται περαιτέρω, ότι νομολογιακά¹ και ερμηνευτικά στο πεδίο εφαρμογής του νόμου ήδη υπάγονται και οι «μικροέμποροι» δηλαδή φυσικά πρόσωπα που ασκούν την εμπορική τους δραστηριότητα κατά βάση μέσα από την προσωπική τους εργασία, αποβλέποντας στον βιοπορισμό τους, και έχουν περιορισμένες οφειλές από εμπορικές πράξεις. Τα πρόσωπα αυτά δεν έχουν πτωχευτική ικανότητα και ως εκ τούτου δικαιούνται να υποβάλουν αίτηση για δικαστική ρύθμιση των χρεών.

    Με πράξη νομοθετικού περιεχομένου (ΦΕΚ 246/Α/18.12.2012) και συγκεκριμένα με την παράγραφο 1 άρθρου 5 προβλέπεται για την περίοδο έως την 31η Δεκεμβρίου 2013 η αναστολή των πλειστηριασμών οι οποίοι επισπεύδονται για την ικανοποίηση χρηματικών απαιτήσεων που δεν υπερβαίνουν το ποσόν των 200.000 ευρώ από πιστωτικά ιδρύματα, εταιρείες παροχής πιστώσεων και από τους εκδοχείς των απαιτήσεων αυτών.

Περαιτέρω με την παράγραφο 2 του άρθρο 5 της πράξης νομοθετικού περιεχομένου (ΦΕΚ 246/Α/18.12.2012), η φράση «μέχρι την 31-12-2012» της παρ. 1 του άρθρου 19 του ν. 3869/2010 αντικαθίσταται από τη φράση «μέχρι την 31-12-2013». Συνεπώς μέχρι την 31-12-2013, απαγορεύεται ο πλειστηριασμός ακινήτου της παραγράφου 2 του άρθρο 9 του ν. 3869/2010. Η διάταξη δε, αυτή εφαρμόζεται για κάθε φυσικό πρόσωπο ανεξαρτήτως αν στερείται πτωχευτικής ικανότητας.

    Αναφορικά με την υπερχρέωση των εμπόρων που έχουν πτωχευτική ικανότητα αυτοί υπάγονται στον πτωχευτικό κώδικα. Σχετικά με οποιαδήποτε τροποποίηση του πτωχευτικού κώδικα αρμόδιο είναι το Υπουργείο Δικαιοσύνης και το Υπουργείο Οικονομικών.

    ¹Βλ 16/2012 ΕιρΠατρών, 2/2011 ΕιρΠαμίσου όπου ορίζεται ότι η ενέργεια εμπορικών πράξεων κατά σύνηθες επάγγελμα εφόσον εμφανίζεται ως αμοιβή σωματικής καταπόνησης (υπαίθριοι μεταπωλητές, μικροπωλητές κλπ) δεν προσδίδει σε αυτόν την εμπορική ιδιότητα.

Ο ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΣ

ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΣΚΟΡΔΑΣ

Πηγή: nbonline.gr

Ν. 3869/2010 και εμπορική ιδιότητα

Σύμφωνα με το άρθρο 1§1 του Ν. 32869/2010 , φυσικά πρόσωπα που δεν έχουν πτωχευτική ικανότητα και έχουν περιέλθει χωρίς δόλο , σε μόνιμη αδυναμία πληρωμής ληξιπρόθεσμων χρηματικών οφειλών τους δικαιούνται να υποβάλουν στο αρμόδιο δικαστήριο αίτηση για ρύθμιση των οφειλών τους και απαλλαγή , σύμφωνα με τα ειδικότερα οριζόμενα στον ίδιο νόμο.

Συνεπώς ο ίδιος ο νομοθέτης θέτει περιορισμό ως προς τα πρόσωπα που δικαιούνται να υποβάλλουν αίτηση , ήτοι να μην είναι νομικά πρόσωπα και έμποροι. Οι τελευταίοι μάλιστα εξαιρούνται διότι έχουν πτωχευτική ικανότητα κατά τις διατάξεις του Πτωχευτικού Κώδικα. Κρίσιμο ζήτημα λοιπόν αποτελεί για την εφαρμογή ή μη του Ν. 3869/2010 η ιδιότητα του αιτούντος ως εμπόρου η μη , κατά το χρόνο υποβολής της αίτησης . Συνεπώς και όσοι ήταν έμποροι , έπαψαν όμως της εμπορία ή την οικονομική τους δραστηριότητα χωρίς κατά το χρόνο της παύσης να έχουν παύσει και τις πληρωμές τους, δύνανται να υπαχθούν στο Ν. 3869/2010.

Με την απόφαση 38/2011 Ειρηνοδικείου Αθηνών – διαδικασία εκούσιας δικαιοδοσίας , κρίθηκε ότι «Η εμπορική ιδιότητα είτε υφιστάμενη είτε αναγόμενη στο παρελθόν, κατά το χρονικό όμως σημείο κατά το οποίο έπαυσαν οι πληρωμές, είναι η προϋπόθεση που προσδίδει πτωχευτική ικανότητα στο φυσικό πρόσωπο, αποκλείοντας την υπαγωγή του στο πεδίο εφαρμογής του νόμου (3869/20410).Η απόδειξη των σχετικών ισχυρισμών θα έχει ως συνέπεια την απόρριψη της αίτησης κατ’ ουσία λόγω μη συνδρομής ουσιαστικής προϋπόθεσης .» Επίσης δια της ανωτέρω απόφασης επισημάνθηκε ότι, ο Εμπορικός Νόμος δεν διακρίνει μεταξύ εμπόρων , οι οποίοι ασκούν την εμπορία σε αξιόλογη έκταση και των προσώπων εκείνων των οποίων το εμπόριο διεξάγεται σε μικρή έκταση , όπως συμβαίνει με τον καταστηματάρχη μικρού καταστήματος που εργάζεται μόνος του αρκεί να υπάρχει διαμεσολάβηση στην κυκλοφορία των οικονομικών αγαθών και ελπίδα κέρδους. Η αίτηση που κρίθηκε δια της ανωτέρω αποφάσεως , τελικά απορρίφθηκε από το δικαστήριο,  με το σκεπτικό ότι ο αιτών – έμπορος , δεν προσκόμισε σχετική βεβαίωση της ΔΟΥ περί διακοπής εργασιών έτσι ώστε το δικαστήριο να μπορεί να διαπιστώσει τόσο τη διακοπή των εργασιών του όσο και το χρόνο που έγινε αυτή. Το δικαστήριο δηλαδή δεν μπόρεσε από τα προσαγόμενα σε αυτό έγγραφα,  να ελέγξει αν μετά την παύση της εμπορίας του  εξακολουθούσε ο οφειλέτης  να καταβάλλει τις οφειλές του, γεγονός που θα συντελούσε στην ύπαρξη ή μη της πτωχευτικής του ικανότητας και ακολούθως στην υπαγωγή του στις ευνοϊκές ρυθμίσεις του Ν. 3869/2010.

Επίσης σε μία έτερη υπόθεση που εκδικάσθηκε επίσης από το Ειρηνοδικείο Αθηνών , απορρίφθηκε επίσης η αίτηση της αιτούσας – οφειλέτιδας , καθώς από την προσκομιζόμενη στο δικαστήριο διακοπή εργασιών προέκυψε ότι αυτή έχουσα 25 έτη την εμπορική ιδιότητα , δημιούργησε οφειλές απορρέουσες από την ιδιότητά της αυτή. Επιπροσθέτως στις τελευταίες φορολογικές της δηλώσεις εμφάνιζε εισοδήματα από εμπορικές επιχειρήσεις. Κατά συνέπεια τα χρέη της χαρακτηρίσθηκαν εμπορικά , με τη ίδια έχουσα την εμπορική ιδιότητα και δεν υπήχθη τελικώς στις διατάξεις του Ν. 3869/2010.

Προσοχή λοιπόν στον κρίσιμο χρόνο κατάθεσης της αίτησης .

Διευκρίνηση του Υφυπουργού Ανάπτυξης σχετικά με την υπαγωγή στο Ν. 3869/2010 και επαγγελματιών που ασκούν ελευθέριο επάγγελμα

Στο Ν. 3869/2010 υπάγονται και οι ελεύθεροι επαγγελματίες

Ο υφυπουργός, απαντώντας σε σχετική ερώτηση του Βουλευτή κ. Ν. Νικολόπουλου, επεσήμανε ότι ο υφιστάμενος Ν. 3869/2010 απευθύνεται σε υπερχρεωμένα φυσικά πρόσωπα, και προϋπόθεση ένταξης αυτών στον νόμο είναι να μην έχουν πτωχευτική ικανότητα.

Ο υφυπουργός Ανάπτυξης, κ. Αθ. Σκορδάς, με σχετικό έγγραφό του διευκρινίζει ότι στο Ν. 3869/2010 υπάγονται και οι επαγγελματίες που ασκούν ελεύθερο επάγγελμα, όπως οι δικηγόροι, συμβολαιογράφοι, γιατροί, μηχανικοί κ.α., οι οποίοι προσφέρουν αποκλειστικώς ή κατά κύριο λόγο την προσωπική τους εργασία και δεν χαρακτηρίζονται έμποροι. Επίσης, στο εφαρμοστικό πεδίο του νόμου υπάγονται και όσοι ήταν έμποροι αλλά έπαψαν την εμπορία ή την οικονομική τους δραστηριότητα χωρίς όμως να έχουν παύσει και τις πληρωμές τους (άρθρ. 2 παρ. 3 Πτωχευτικού Κώδικα). Ο υφυπουργός, απαντώντας σε σχετική ερώτηση του Βουλευτή κ. Ν. Νικολόπουλου, επεσήμανε ότι ο υφιστάμενος Ν. 3869/2010 «Για τη ρύθμιση οφειλών υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων», τροπολογία του οποίου βρίσκεται σε στάδιο διαβουλεύσεων, απευθύνεται σε υπερχρεωμένα φυσικά πρόσωπα, και προϋπόθεση ένταξης αυτών στον νόμο είναι να μην έχουν πτωχευτική ικανότητα.
Σημειώνεται δε, ότι νομολογιακά και ερμηνευτικά στο πεδίο εφαρμογής του νόμου ήδη υπάγονται και οι «μικροέμποροι» δηλαδή φυσικά πρόσωπα που ασκούν την εμπορική τους δραστηριότητα κατά βάση μέσα από την προσωπική τους εργασία, αποβλέποντας στον βιοπορισμό τους, και έχουν περιορισμένες οφειλές από εμπορικές πράξεις. Τα πρόσωπα αυτά δεν έχουν πτωχευτική ικανότητα και ως εκ τούτου, δικαιούνται να υποβάλουν αίτηση για δικαστική ρύθμιση των χρεών τους.
Με το ίδιο έγγραφο, υπενθυμίζεται ότι με πράξη νομοθετικού περιεχομένου (ΦΕΚ Α’ 246/18.12.2012) και συγκεκριμένα με το αρθρ. 5 παρ. 1προβλέπεται για την περίοδο έως την 31η Δεκεμβρίου 2013 η αναστολή των πλειστηριασμών οι οποίοι επισπεύδονται για την ικανοποίηση χρηματικών απαιτήσεων που δεν υπερβαίνουν το ποσόν των 200.000 ευρώ από πιστωτικά ιδρύματα, εταιρείες παροχής πιστώσεων και από τους εκδοχείς των απαιτήσεων αυτών. Περαιτέρω με το αρθρ. 5 παρ. 2 του της ίδιας ΠΝΠ, η φράση «μέχρι την 31.12.2012» της παρ. 1 του αρθρ. 19 του Ν. 3869/2010 αντικαθίσταται από τη φράση «μέχρι την 31.12.2013». Συνεπώς, μέχρι την 31.12.2013, απαγορεύεται ο πλειστηριασμός ακινήτου του αρθρ. 9 παρ. 2 του Ν. 3869/2010. Η διάταξη δε, αυτή εφαρμόζεται για κάθε φυσικό πρόσωπο ανεξαρτήτως αν στερείται πτωχευτικής ικανότητας. Τέλος, σημειώνεται ότι αναφορικά με την υπερχρέωση των εμπόρων που έχουν πτωχευτική ικανότητα, αυτοί υπάγονται στον Πτωχευτικό Κώδικα.
Πηγή  : Lawnet.gr

ΑΝΑΚΟΠΗ 933 ΚΠολΔ ΚΑΙ Ν. 3869/2010

      Η ανακοπή του 933 ΚΠολΔ διαφέρει από την ανακοπή του 632 ΚΠολΔ και θέλει ιδιαίτερη προσοχή σε κάθε υπόθεση προκειμένου να ασκηθεί η σωστή ανακοπή. Σε ορισμένες περιπτώσεις δύνανται μάλιστα να ασκηθούν και οι δύο , ακόμη και σωρευτικώς.

    Η ανακοπή του 933 δύναται να ασκηθεί εφόσον κοινοποιηθεί στον οφειλέτη επιταγή προς πληρωμή, που αποτελεί και την πρώτη πράξη εκτέλεσης. 

         Συνδυαστικά τώρα με το Ν. 3869/2010, αν εκδοθεί από πιστώτρια τράπεζα διαταγή πληρωμής με επιταγή προς εκτέλεση,  ενώ  ο οφειλέτης  ήδη έχει ξεκινήσει τη διαδικασία υπαγωγής του στο Ν. 3869/2010, ακόμη και με μόνη την κοινοποίηση της αίτησης εξωδικαστικού συμβιβασμού , κρίνεται από την μέχρι τώρα νομολογία ότι πιθανολογείται η ευδοκίμηση της ανακοπής του οφειλέτη λόγω καταχρηστικής άσκησης δικαιώματος από την πλευρά της τράπεζας , η οποία παραβιάζει  τα όρια της 281 ΑΚ. Σε πολλές αποφάσεις μάλιστα, κρίθηκε οτι η ανακοπή θα ευδοκιμήσει ως αυτή του 933 και οχι ως αυτή του 632 ΚΠολΔ.

 Παρατίθεται σημείο της απόφασης  320/2011 Ειρηνοδικείου Χαλανδρίου - διαδικασία ασφαλιστικών μέτρων, όπου κρίνεται μη ευδοκίμηση λόγου ανακοπής σύμφωνα με την 632 ΚΠολΔ αλλά με την 933 ΚΠολΔ , καθώς :

«Στην προκειμένη περίπτωση, κατά τα παραπάνω αποδειχθέντα πραγματικά περιστατικά, η έκδοση της ανακοπτόμενης διαταγής κατά την κρίση του δικαστηρίου δεν αντίκειται στα χρηστά ήθη, καθώς δεν έρχεται σε αντίθεση με τους παγιωμένους ηθικούς κανόνες, που χαρακτηρίζουν την συμπεριφορά του μέσου συνετού ανθρώπου. Δεν έρχεται σε αντίθεση ούτε με το γράμμα ούτε το πνεύμα του νόμου και δεν ασκείται άσκοπα, καθώς η καθ ης επιδιώκει απλά να εξοπλίσει την απαίτηση της με τίτλο εκτελεστό και έχει προφανές έννομο συμφέρον για αυτό (επισημαίνεται ότι με την έκδοση της διαταγή πληρωμής δεν επέρχεται ικανοποίηση του κρινόμενου ουσιαστικού δικαιώματος- επίδικης αξίωσης, ούτε καν αρχίζει η διαδικασία ικανοποίηση: αυτού). Δεν έρχεται ακόμη σε αντίθεση με προηγούμενη διαφορετική κατάσταση, που είχε η ίδια η καθ ης δημιουργήσει και τέλος η καθ ης δεν παρέβη το καθήκον αληθείας, αφού οι προβληθέντες ισχυρισμοί ήταν αληθείς. Κατά συνεπεία ο σχετικός λόγος, ως λόγος ανακοπής κατ άρθ. 632 του ΚΠολΔ πιθανολογείται ότι δεν θα ευδοκιμήσει. .Αντίθετα προς τα παραπάνω όμως η ενέργεια της καθ ης να κοινοποιήσει την εκδοθείσα διαταγή πληρωμής στην αιτούσα με επιταγή προς πληρωμή και να αρχίσει κατ αυτό τον τρόπο η διαδικασία αναγκαστικής εκτέλεσης για ικανοποίηση του ουσιαστικού δικαιώματος, που διαγνώσθηκε με τη διαταγή, ενώ η τελευταία (αιτούσα) είχε αρχίσει τις απαραίτητες ενέργειες, ώστε να υποβάλλει αίτηση για εξωδικαστικό συμβιβασμό κατ άρθ. 2 του Ν 3869/2010, έρχεται ως διαδικαστική (δικονομική) πράξη της εκτελεστικής διαδικασίας κατ άρθ. 116 του ΚΠολΔ σε αντίθεση με τα χρηστά ήθη. Περαιτέρω δε η ίδια ενέργεια (καθότι η επιταγή προς πληρωμή ανήκει στην κατηγορία των διφυών διαδικαστικών πράξεων και αφενός αποτελεί εξώδικη πράξη- οιονεί δικαιοπραξία, αφετέρου εναρκτήρια διαδικαστική πράξη της εκτελεστικής διαδικασίας, βλ Μπρίνια αναγκαστική εκτέλεσις παρ 114 σελ 301-302, Μπέη εισαγωγή στη δικονομική σκέψη εκδ 1981 σελ 187), στο χώρο του ιδιωτικού δικαίου υπερβαίνει κατ άρθ. 281 του ΑΚ προφανώς τα όρια που επιβάλλονται από την καλή πίστη, τα χρηστά ήθη αλλά και τον κοινωνικό-οικονομικό σκοπό για άσκηση του δικαιώματος (βλ ΟλΑΠ 1/1997 ΕλΔ 38/534, ΟλΑΠ 888/84 ΝοΒ 33/61), αφού η άσκηση αυτής της πράξης (επίσπευσης αναγκαστικής εκτέλεσης) μοναδικό σκοπό έχει την επιδίωξη πλήρους ικανοποίησης της απαίτησης της καθ ης σε βάρος της αιτούσας αλλά και των άλλων δανειστών αυτής πριν η αιτούσα προλάβει να υπαχθεί στις ευνοϊκές ρυθμίσεις του παραπάνω θεσμού για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά. Εκτιμάται κατά συνέπεια ότι η σχετική ανακοπή ως ανακοπή του άρθ. 933 του ΚΠολΔ θα ευδοκιμήσει και πρέπει να διαταχθεί η αναστολή της διαδικασίας αναγκαστικής εκτέλεσης, καθώς περαιτέρω πιθανολογείται ανεπανόρθωτη βλάβη της αιτούσας.»