Τετάρτη 5 Μαρτίου 2014

Αθώωση κατηγορούμενου για μη καταβολή ΦΠΑ λόγω έλλειψης δόλου

  Με την παρατιθέμενη απόφαση του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Θεσσαλονίκης απαλλάχθηκε ο κατηγορούμενος για μη απόδοση ΦΠΑ, καθώς το Δικαστήριο ερμηνεύοντας τις διατάξεις του άρθρου 18§1β' του Ν. 2523/1997 έκρινε ότι το περιγραφόμενο στις ανωτέρω διατάξεις αδίκημα είναι υπερχειλούς υποκειμενικής υπόστασης, δηλαδή η μη απόδοση ή η ανακριβής απόδοση ΦΠΑ στο Δημόσιο στοιχειοθετείται μόνο όταν ο φορολογούμενος δεν απέδωσε ή απέδωσε ανακριβώς το ΦΠΑ,  αποκρύπτοντας εισοδήματα, γνωρίζοντας και επιδιώκοντας να αποφύγει την πληρωμή του φόρου και όχι όταν υπάρχει αντικειμενική αδυναμία καταβολής  

ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Αριθμ. 14813/2013
ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΚΑΙ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ Α' ΤΡΙΜΕΛΟΥΣ ΠΛΗΜΜΕΛΕΙΟΔΙΚΕΙΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ Δημόσια συνεδρίαση της 4ης Νοεμβρίου 2013

Σύνθεση Δικαστηρίου: Πηνελόπη Σεραφείμη Πρόεδρος Πλημμελειοδικών, Μαρία Δημητρίου
Πλημμελειοδίκης, Ολγα Τίγγα Εμμ. Πάρεδρος (επειδή κωλύονται οι λοιποί αρχαιότεροι Δικαστές),
Λάμπρος Τσόγκας Εισαγγελέας Πλημμελειοδικών, Βασιλική Χατζηβασιλειάδου Γραμματέας Δικ.
υπάλληλος με Ε' βαθμό ΠΕ. Δικηγόρος: Σταύρος Καζαντζίδης.

Εκκαλών-Κατηγορούμενος:............
Πράξη: Παράβαση αρθρ. 18§1β', 20§1β', 21 Ν. 2523/97 και 98 Π Κ

[...]

ΣΚΕΠΤΙΚΟ

Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 18 παρ. 1 β' του Ν. 2523/1997 «1. Οποιος, προκειμένου να
αποφύγει την πληρωμή του φόρου προστιθέμενης αξίας, του φόρου κύκλου εργασιών και των
παρακρατούμενων και επιρριπτομενων φόρων, τελών ή εισφορών, δεν αποδίδει ή αποδίδει ανακριβώς ή συμψηφίζει αυτούς,
 καθώς και όποιος παραπλανά τη φορολογική αρχή με την παράσταση ψευδών γεγονότων ως αληθινών ή 
με την αθέμιτη παρασιώπηση ή απόκρυψη αληθινών γεγονότων και λαμβάνει επιστροφή, καθώς και όποιος διακρατεί 
τέτοιους φόρους, τέλη ή
εισφορές, τιμωρείται: β) με φυλάκιση τουλάχιστον ενός (1) έτους, εφόσον το προς απόδοση ποσό
του κύριου φόρου, τέλους ή εισφοράς ή το ποσό του Φ.Π.Α. που συμψηφίσθηκε ή δεν αποδόθηκε
ή αποδόθηκε ανακριβώς, ανέρχεται σε ετήσια βάση από το ποσό των τριών χιλιάδων (3.000) ευρώ
μέχρι το ποσό των εβδομήντα πέντε χιλιάδων (75.000) ευρώ. Στην ως άνω διάταξη περιγράφεται
με σαφήνεια, η αντικειμενική και υποκειμενική υπόσταση του αδικήματος φοροδιαφυγής, που
τελείται με τη μορφή της μη απόδοσης ή ανακριβούς απόδοσης στο Δημόσιο του φόρου προστιθέμενης αξίας κ.λ.π. Ειδικότερα, περιγράφεται η υποκειμενική υπόσταση του εγκλήματος,
κατά την οποία η μη απόδοση ή ανακριβής απόδοση στο Δημόσιο του φόρου προστιθέμενης αξίας
κ.λ.π. στοιχειοθετείται μόνο, αν ο φορολογούμενος ενήργησε "προκειμένου να αποφύγει την

πληρωμή φόρου προστιθέμενης αξίας ή να πληρώσει λιγότερο φόρο. Από τη χρήση της λέξης
"προκειμένου" στο κείμενο του νόμου, συνάγεται ότι στην περίπτωση αυτή διαπλάθεται έγκλημα
υπερχειλούς υποκειμενικής υπόστασης (έγκλημα σκοπού) και ο φορολογούμενος πρέπει να ενεργεί
με υπερχειλή δόλο (άρθρο 27 παρ. 2 ΠΚ) και συγκεκριμένα, θα πρέπει με την πράξη της μη
απόδοσης ή ανακριβούς απόδοσης φόρου προστιθέμενης αξίας, να αποκρύπτει καθαρά εισοδήματα, γνωρίζοντας και επιδιώκοντας να αποφύγει την πληρωμή του φόρου
προστιθέμενης
αξίας. Αν δεν υπάρχει ο ανωτέρω εγκληματικός σκοπός στο πρόσωπο του φορολογουμένου, δεν
πληρούται η υποκειμενική υπόσταση του εγκλήματος και δεν στοιχειοθετείται το αδίκημα του

άρθρου 18του ανωτέρω νόμου. Επομένως, θα πρέπει στην καταδικαστική απόφαση για την
ανωτέρω πράξη να περιέχεται πλήρης και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, αφενός της αντικειμενικής
υπόστασης που θεμελιώνει το άνω αδίκημα, κυρίως όμως, να αιτιολογείται ο συγκεκριμένος
σκοπός (αποφυγής πληρωμής φόρου προστιθέμενης αξίας), ο οποίος πρέπει να αναφέρεται και να
εξειδικεύετε και με σαφήνεια, αφού πρόκειται για στοιχείο της υποκειμενικής υπόστασης του αδικήματος του άρθρου 18 του ως άνω ν. 2523/1997 (Α.Π. 267/2013 και ΑΠ 1231/2011 δημ στη ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ).
Στην προκειμένη περίπτωση από την κύρια αποδεικτική διαδικασία γενικά, τα έγγραφα που
διαβάστηκαν δημόσια στο ακροατήριο, την κατάθεση του μάρτυρα υπερασπίσεως που εξετάσθηκε
ένορκα στο ακροατήριο, σε συνδυασμό και με την απολογία του παρόντα κατηγορουμένου, καθώς και τις εξηγήσεις του συνηγόρου υπεράσπισης του κατηγορουμένου, αποδείχθηκε και το
Δικαστήριο πείσθηκε ότι ο κατηγορούμενος το χρονικό διάστημα από 1-1-2011 έως 30-4-2011 και
1-5-2011 έως 31-12-2011, δεν απέδωσε Φ.Π.Α. που υπερβαίνει το ποσό των 3.000 ευρώ.
Ειδικότερα, ως ομόρρυθμο μέλος και διαχειριστής της εταιρίας............... με έδρα στη....... , δεν

απέδωσε στη Δ.Ο.Υ. Ιωνίας θεσσαλονίκης κατά τη διαχειριστική περίοδο από 1-1-2011 έως 30-4-
2011 φόρο προστιθέμενης αξίας ανερχόμενο στο ποσό των 35.408,83 ευρώ και κατά τη διαχειριστική περίοδο από 1-5-2011 έως 31-12-2011 φόρο προστιθέμενης αξίας ανερχόμενο στο
ποσό των 37.684,86 ευρώ. Περαιτέρω προέκυψε από τα ως άνω αποδεικτικά στοιχεία ότι ο κατηγορούμενος επιθυμώντας να καταβάλει το παραπάνω ποσό, που από αντικειμενική αδυναμία
δεν κατέβαλε εμπρόθεσμα, καθόσον η επιχείρηση τυπογραφείου που διατηρεί με 17 άτομα προσωπικό δέχθηκε πλήγμα από την οικονομική κρίση το 2011, αφού της οφείλονται ανείσπρακτα
τιμολόγια του έτους αυτού, ύψους 700.000€, τα οποία εξέδωσε σε αγοραστές-πελάτες της, με
συνέπεια αφενός μεν να μην εισπράξει το αντιστοιχούν σε αυτά ποσό του ΦΠΑ και αφετέρου να
πρέπει να το καταβάλει στο Δημόσιο, υπέβαλε στις 28-8-2013 αίτημα για ρύθμιση της οφειλής της
αυτής στην αρμόδια ΔΟΥ Ιωνίας θεσσαλονίκης, το οποίο έγινε δεκτό και ο κατηγορούμενος ήδη
έχει καταβάλει τρεις από τις 47 συνολικά δόσεις, ύψους 5.102,67 € η μία, αρχής γενομένης από
3-9-2013. Με βάση τα παραπάνω από κανένα αποδεικτικό στοιχείο δεν προέκυψε ότι ο κατηγορούμενος ενήργησε με δόλο αλλά και με σκοπό να αποφύγει την πληρωμή φόρου προστιθέμενης αξίας αλλά αντίθετα είχε την πρόθεση να τον καταβάλει και από αντικειμενική
αδυναμία δεν τον κατέβαλε το 2011, γι' αυτό άλλωστε προέβη σε ρύθμιση της οφειλής του μόλις
άρχισε να ανακάμπτει εν μέρει και επειδή το αδίκημα της μη απόδοσης ΦΠΑ απαιτεί άμεσο δόλο
πρώτου βαθμού, που δεν συντρέχει στο πρόσωπο του κατηγορουμένου, πρέπει αυτός να κηρυχθεί
αθώος της πράξης της παράβασης ου άρθρου 18 παρ. 1 β του Ν. 2523/1997, σύμφωνα με τα προαναφερόμενα.
 ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ με παρόντα τον κατηγορούμενο............ και της...... , κάτοικο Πυλαίας Θεσσαλονίκης
(...... αρ...).
ΚΗΡΥΣΣΕΙ τον κατηγορούμενο αθώο ελλείψει δόλου, του ότι: Στη Θεσσαλονίκη, κατά το χρονικό
διάστημα από 1-1-2011 έως 30-4-2011 και 1-5-2011 έως 31-12-2011, με περισσότερες από μία
πράξεις που συνιστούν εξακολούθηση του ίδιου εγκλήματος, δεν απέδωσε Φ.Π.Α. που υπερβαίνει
το ποσό των 3.000 ευρώ. Ειδικότερα, ως ομόρρυθμο μέλος και διαχειριστής της εταιρίας........ με

ΑΦΜ............. και έδρα στη .., δεν απέδωσε στη Δ.Ο.Υ. Ιωνίας Θεσσαλονίκης κατά τη
διαχειριστική περίοδο από 1-1-2011 έως 30-4-2011 φόρο προστιθέμενης αξίας ανερχόμενο στο
ποσό των 35.408,83 ευρώ και κατά τη διαχειριστική περίοδο από 1-5-2011 έως 31-12-2011 φόρο
προστιθέμενης αξίας ανερχόμενο στο ποσό των 37.684,85 ευρώ.
Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύθηκε αμέσως στο ακροατήριο σε δημόσια συνεδρίαση. Θεσσαλονίκη, 4 Νοεμβρίου 2013.
Η Πρόεδρος                                                                         Η Γραμματέας



Δευτέρα 3 Μαρτίου 2014

Νέο νόμο για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά προωθεί η Κυβέρνηση



Επικείμενη αλλαγή του νόμου για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά ετοιμάζει η Κυβέρνηση. Πρόκειται για νέο νόμο , το προσχέδιο του οποίου έχουν ήδη συντάξει τα αρμόδια υπουργεία. Η ισχύς του νέου νόμου μάλιστα θα επεκτείνεται και στις ήδη κατατεθείσες αιτήσεις ενώπιον των Ειρηνοδικείων της χώρας  δυνάμει του ισχύοντος νόμου (Ν. 3869/2010).

Οι ουσιαστικές αλλαγές σύμφωνα με το προσχέδιο θα είναι οι εξής:
1. Καθίσταται υποχρεωτική για τον δανειολήπτη η προσφυγή σε «ειδική διαδικασία διαμεσολάβησης». Θα διεξάγεται ενώπιον πιστοποιημένου διαμεσολαβητή - δικηγόρου, ο οποίος αρχικά θα προτείνεται από τον οφειλέτη και αν διαφωνούν οι πιστωτές, θα  ορίζεται από τον εκάστοτε δικηγορικό σύλλογο και ο οποίος θα αμείβεται τόσο από τον οφειλέτη όσο και από τους πιστωτές.
2. Καθίσταται υποχρεωτική η εκπροσώπηση από δικηγόρο για τον δανειολήπτη και στο στάδιο της διαμεσολάβησης, εφόσον το σύνολο των οφειλών του υπερβαίνει τις 20.000 ευρώ.
3. Σε περίπτωση αποτυχίας της διαμεσολάβησης, μπαίνει μια πρόσθετη προϋπόθεση για τον δανειολήπτη προκειμένου αυτός να καταθέσει στο δικαστήριο αίτηση υπαγωγής στον νόμο. Αυτή είναι η σύνταξη «έκθεσης από οικονομικό εμπειρογνώμονα», δηλαδή οικονομολόγο ή λογιστή. Η έκθεση αποτελεί πραγματική «ακτινογραφία» της οικονομικής κατάστασης του οφειλέτη καθώς θα πρέπει να αναφέρει, εκτός από τα εισοδήματα και τα περιουσιακά του στοιχεία, όλες τις καταθέσεις, τα ομόλογα ή τις μετοχές που έχει στην κατοχή του, το εισόδημα που του χρειάζεται για να ζήσει, ακόμη και το ποσό που μπορεί να εξασφαλιστεί από τη ρευστοποίηση των περιουσιακών στοιχείων που έχει ο οφειλέτης στην κατοχή του.
4. Προβλέπεται δυνατότητα ενίσχυσης των Ειρηνοδικείων που έχουν να αντιμετωπίσουν αυξημένο αριθμό αιτήσεων, με ειρηνοδίκες που υπηρετούν στην ίδια εφετειακή περιφέρεια. Μεταβατική διάταξη στο σχέδιο νόμου προβλέπει τη διαδικασία «κινητικότητας» ειρηνοδικών και από άλλες περιοχές.
Με τις προωθούμενες αλλαγές, η κυβέρνηση αποσκοπεί στην επίσπευση των διαδικασιών που απαιτούνται, καθώς σήμερα παρουσιάζεται μεγάλη καθυστέρηση, με την προώθηση δύο αλλαγών:
α. Με τη θέσπιση αυστηρών χρονοδιαγραμμάτων (τρεις μήνες για τη διαμεσολάβηση και τέσσερις μήνες για την εκδίκαση της υπόθεσης σε περίπτωση αποτυχίας της διαμεσολάβησης) και
β. Με την ψήφιση μεταβατικής διάταξης για τον επαναπροσδιορισμό των υποθέσεων που έχουν ήδη φτάσει στα Ειρηνοδικεία.
Το προσχέδιο νόμου περιγράφει αναλυτικά τη διαδικασία της διαμεσολάβησης, η οποία θα πρέπει να ολοκληρώνεται το πολύ μέσα σε τρεις μήνες.
Η υποβολή της αίτησης διαμεσολάβησης συνεπάγεται αναστολή των μέτρων αναγκαστικής εκτέλεσης κατά του οφειλέτη και των εγγυητών του, για όσο διαρκεί η διαδικασία. Το χρονικό διάστημα δεν μπορεί να υπερβαίνει τους τρεις μήνες. Εάν επιτευχθεί συμφωνία εντός 15 ημερών, το πρακτικό της διαμεσολάβησης κατατίθεται στη γραμματεία του Ειρηνοδικείου. Για να υπάρξει συμφωνία, απαιτείται σύμφωνη γνώμη του 51% των πιστωτών. Εάν δεν επιτευχθεί συμβιβασμός, ο διαμεσολαβητής εντός 15 ημερών συντάσσει πρακτικό αποτυχίας το οποίο είναι απαραίτητο για τον οφειλέτη, για να προσφύγει στο δικαστήριο.
Πηγή : «Καθημερινή»